Omdat een afscheid al verdrietig genoeg is

Een paar maanden geleden stond de wereld even op zijn kop. Mijn moeder belde mij om te laten weten dat haar mammografie niet goed was en er nader onderzoek zou worden verricht. Een klein weekje later volgde het volgende nare bericht. Er was inderdaad sprake van borstkanker. Inmiddels zijn we een operatie en meerdere weken bestraling verder en weten we dat we weer even opgelucht kunnen ademhalen. Mijn moeder is weer schoon en hoeft pas begin volgend jaar terug voor controle. Maar dat het impact op ons gezin en vooral ook mij heeft gehad, dat is wel zeker.

Het besef

Ineens besef je dat er een moment gaat komen, dat je ouders komen te overlijden. Ze hebben nou eenmaal niet het eeuwige leven en er zal een afscheid plaats gaan vinden. Natuurlijk hoop je dat het nog een eeuwigheid op zich laat wachten, maar soms lijkt het ineens schrikbarend dichtbij dreigen te komen. Voor mij was dat telefoontje een half jaar geleden een echte eye-opener. Mijn ouders zijn er nog en in goede toestand. Nu is dus het moment op nog echt van ze te genieten en elk moment samen te koesteren. Ook al zijn ze af en toe ronduit vervelend ;-). Maar wat ook een onderwerp van gesprek is geweest, is hoe hun wens is als het zo ver is.

Het is al somber genoeg

Het idee dat je een afscheid moet gaan regelen en dan ook nog alles zelf moet gaan verzinnen, lijkt me verschrikkelijk. Ik wil niet moeten nadenken over welke muziek gedraaid moet worden tijdens de dienst. Het idee alleen al dat je daarin keuzes moet maken, verschrikkelijk! Gelukkig hebben mijn ouders het er al af en toe over. Mijn moeder zou graag “Witch Doctor” van The Cartoons tijdens haar dienst willen hebben. Mijn vader is daar fel op tegen. Dan volgt de discussie wie er een groter belang heeft. Mijn moeders wiens begrafenis het is of mijn vader die verdriet heeft en naar dat walgelijke nummer moet luisteren. Er van uitgaande natuurlijk dat mijn vader mijn moeder overleefd.  Het is af en toe wel grappig om mijn ouders aan te horen over hun wensen en voorkeuren als het om hun herinnering gaat. Ik ben vooral ook blij dat ze er zo luchtig mee om gaan en het uiteindelijk op een bepaalde makkelijk voor hun kinderen maken.

Maak het bespreekbaar

Ik kan iedereen adviseren dit gesprek toch gewoon eens aan te gaan met de ouders. Persoonlijk vind ik het fijn steeds meer te weten te komen over wat ze wel en niet willen. Dan hoeft dit niet uitgezocht te worden als je intens verdrietig bent. Dit geldt overigens ook voor het kostenplaatje. Een beetje uitvaart kost echt bijna tienduizend euro! Ik kan me voorstellen dat een specialist zoals de uitvaartverzekeringexpert dan wellicht je alvast een kostenindicatie kan geven zodat je je er enigszins op kan voorbereiden en de uitvaart geen financiële aderlating zal zijn.  Een afscheid is al verdrietig genoeg.