De vorige keer klaagde ik nog over de lockdown en dat ik alles zo miste. Dat is nog steeds wel zo hoor, maar er is ook een leuke kant aan de tijd die we over hadden. Met geen verplichtingen meer kon ik uitgebreid spelen. De afgelopen maanden heb ik dat dan ook volop gedaan en wel met mijn beste vriend. Robin zit al twee jaar bij mij in de klas, maar pas afgelopen jaar zijn we naar elkaar toe gegroeid. Na wat eerste voorzichtige playdates spelen we nu het liefst elke dag met elkaar. En we zitten ook beiden op voetbal, dus trainen we ook samen. Dat vinden papa en mama ook wel zo handig. Die hebben geborreld met zijn ouders en kunnen het goed met hen vinden. Dat hebben wij goed bedacht.

Verliefd

Inmiddels is de vonk overgeslagen, dus zijn we meer dan vrienden. Robin heeft mij gezegd dat hij verliefd op mij is en ik ook op hem. Mijn zus Sanne heeft het zelf gehoord. We hebben nu dus verkering zoals dat schijnt te heten. Ik weet niet heel zeker wat verliefd zijn betekent, maar ik vind hem wel het liefst. Dus dat zal dat dan wel zijn, toch? We gaan ook later samenwonen. Bij ons thuis, want anders ga ik mijn papa en mama te veel missen. Hij de zijne ook, dus die mogen ook bij ons wonen. Natuurlijk moet hij ook zijn Super Mario meenemen, want dat is onderdeel van onze relatie. Net zoals de dinosauriërs en de Kapla. Ik breng de lego en chocola in de relatie en binnenkort ook wat Kapla.

Alvast wennen

Mijn ouders moeten vast wat wennen aan het idee. Daarom heb ik ze gevraagd mij alvast gewoon mevrouw Lansbergen te noemen. Dat wordt later mijn naam. Als mijn vriend en zijn ouders bij ons wonen. Dan zijn wij grote mensen en mogen we alles doen wat we willen. Dat hoort er ook bij. Wat dat betreft kijken Robin en ik er echt al naar uit. Ondertussen spelen we gewoon zo vaak mogelijk bij elkaar. Af en toe ook met andere kindjes natuurlijk, dat houdt de spanning er in. Maar daarna gewoon weer met elkaar. Anders mis ik hem teveel. Wat is het toch heerlijk om verliefd te zijn. Als dat het is wat wij zijn. Wij vinden elkaar lief.

Gerelateerde posts:

Gastblog Veerle: sprongetjes Gastblog Veerle: een update Gastblog Veerle: wat denkt mama wel niet “Zo erg vind ik het macaroni virus niet”