Het is je misschien al opgevallen, dat mijn lieve zusje bijna alle artikelen van afgelopen week geschreven heeft. Ook zal er de komende tijd van mijn andere zus en vriendinnetje het een en ander online komen. Ik moest namelijk gewoon echt even lichamelijk bijkomen. Ik houd absoluut daar niet van, maar dit keer gaf mijn hoofd mijn geen keuze. Deze zwangerschap is gewoon eigenaardig blijkt maar weer.

Het begon vorige week vrijdag dat ik een vervelende hoofdpijn voelde opkomen. Het voelde als een kater na een flinke avond zuipen, maar we weten natuurlijk dat daar geen sprake van was. Ik dacht dat de oplossing wel hetzelfde kon zijn, dus ik dronk even extra veel. Mijn hoofdpijn werd er niet minder op, mijn nachtrust wel want ik moest echt elk uur naar de wc ‘s-nachts. Het hele weekend heb ik extra vocht tot me genomen, als een gek zitten plassen, paracetamol geslikt en allemaal tevergeefs. De maandagochtend belde ik dus zekerheidshalve maar even de poli van de gynaecologie. Ik wilde gewoon even weten wanneer ik aan de bel moest trekken. Nou, ik mocht gelijk langskomen voor wat testen.

Mijn urine en bloed werden afgenomen en ik mocht aan de CTG. Ondertussen werd mijn bloeddruk meerdere malen gecheckt. Deze was keurig laag. Zelfs iets te laag vond de verpleegkundige, maar ik vind dat persoonlijk wel prima. Al snel kwamen de eerste uitslagen binnen. Er waren geen eiwitten in mijn urine gevonden, maar wel was deze wat verontreinigd. Er werd dus nog wat naar het laboratorium gestuurd voor een kweek. Mijn ijzergehalte, suikers en weet ik nog wat niet meer in mijn bloed waren prima. Er was geen zorg meer voor zwangerschapsvergiftiging. Overigens heb ik deze angst nooit gehad, want dat zou niet logisch zijn na drie zwangerschappen eerder zonder. Voor de afdeling gynaecologie was geen rol meer weggelegd, dus mocht ik mij melden bij de neurologie. Ja, eerlijk waar. De hoofdpijn vond men te zorgwekkend om te negeren.

Afgelopen donderdag kon ik terecht bij de arts-assistent van de neurologie. Daar werd een uitgebreide vragenlijst afgelopen om richting een diagnose te kunnen gaan. Deze dame had zich wel goed voorbereid, want ineens merkte ze op dat ze in mijn dossier gelezen dat ik een lichte kans op trombose heb. Toen gingen uiteraard de alarmbellen voor haar rinkelen. Er was een mogelijkheid dat ik een kraamhoofd kon hebben. Een wattes? Een kraamhoofd. Dat is een soort van trombose in het hoofd dat bij vrouwen kan optreden in de kraamweken. Heel soms komt het voor bij zwangeren in het derde trimester. Dit moest natuurlijk uitgesloten worden, dus ik mocht mij beneden melden voor een ct-scan. Gelukkig kreeg ik wel gelijk de uitslag die dag en er is helemaal niks mis in mijn koppie, althans medisch dan. Wat het dan is? Zwangerschaps migraine! Dat kan blijkbaar ineens optreden. En dan komen we weer op het bekende woord wat voor mij zeer lastig is: rust! Nog tien weken…

Lees ook: als je van de trap af valt…

Gerelateerde posts:

Adeno Virus bij kinderenDe Muppets hebben het Adeno virus…wattes? Propylgallaat in vitamine DIs vitamine D nou werkelijk slecht voor een kind? Het Corona virus bij ons thuis https://www.shutterstock.com/image-illustration/3d-illustration-showing-corona-virus-mers-1625661736De onverwachte nasleep van de Corona besmetting