Het zijn van een ouder komt best vaak gepaard met verdriet moet ik zeggen. En dan het verdriet omdat je kind hartverscheurend aan het huilen is of zichtbaar gekwetst is. Helaas het vandaag weer zo moeten voelen en er ook niets tegen of aan kunnen doen. Anders dan veel knuffelen uiteraard. Ben benieuwd hoe jij zou reageren.

Het leed dat musical heet

Mijn oudste zit nu in groep 8. Een jaar vol allemaal feestelijkheden en waar ze al jaren naar uit gekeken heeft. Nee, het is geen geintje. Ze heeft oprecht al sinds groep 4 het over dit jaar. En dan met name de musical. Ze wist begin dit jaar al welke musical het zou worden, terwijl het niet eens bekend gemaakt was. Gewoon omdat ze er zo mee bezig was, dat ze al wist waar het online stond. Omdat elk jaar daar de voorstellingen stonden. Zo wist ze dus de liedjes al voordat de juf kenbaar maakte welke dat deze musical het inderdaad werd. Ze was zo blij! Een paar weken terug kreeg ze ook eindelijk het script mee naar huis om in te lezen en een keuze te maken voor welke rol ze auditie zou willen doen. Ze had zich ingetekend voor 3 mooie bijrollen.

Wekenlang heb ik naar haar verhalen over het script moeten luisteren. Ik ken praktisch de musical nu al uit mijn hoofd. Vorige week was dan uiteindelijk de auditie en vol trots had ze deze uitgevoerd. Haar wekelijkse musicallessen hebben vast ook voor haar zelfvertrouwen geholpen. Een week lang heeft ze uitgekeken naar vanochtend: de bekendmaking van de rollen! Ze kon er bijna niet van slapen.

Ik zag het gelijk

Haar blik toen ze thuis kwam bevestigde mijn vrees. Ze had niet één van haar rollen gekregen. Ze was geëindigd met een zeer kleine rol van slechts 5 zinnen in de gehele musical. Ik kon niets anders doen dan haar heel hard knuffelen en met haar meeleven. Van binnen was mijn moedershart heel hard aan het huilen. Dochterlief liet geen traan, maar haar hele gezicht sprak boekdelen. Haar droom sinds groep 4, was tot 5 zinnen beperkt. Jarenlang musicalles heeft haar niets meer dan een minirolletje gebracht. En waar zij echt ervoor was gegaan, kregen minder geïnteresseerde klasgenoten wel een prominente rol. Haar onbegrip was bijna net zo groot als haar teleurstelling.

Mijn reactie

Ik ga ervan uit dat de juffen nagedacht hebben over de rolverdeling. En eerlijk gezegd, benijd ik ze er ook niet om. Er zullen altijd wel teleurgestelde kinderen zijn. Vind het alleen zo sneu dat mijn oudste en haar best vriendinnetje nu de … zijn. Ik heb er maar een positieve draai aan gegeven en gezegd dat zij veel meer vrijheid gaat hebben dan de rest van haar klas. Immers hoefde zij weinig in te studeren nu. Haar “ik had het er graag voor over gehad” legde mij het zwijgen op en ik kon niets anders dan haar weer in mijn armen nemen en lang te knuffelen.

Uitgelichte afbeelding: Dreamstime

Of ze nog een jaar extra kan kleuteren

Gerelateerde posts:

"Schadelijke stoffen in make-up: waar je op moet letten voor je dochter" Hoe onschuldig is make-up voor mijn jonge dochter? Default ThumbnailWel of niet borstvoeden in het openbaar? “Dat ik daar nou niet bij heb stilgestaan!” kind onder koude doucheIs het kindermishandeling of niet?