8 mei 2025

Tegenwoordig wordt het voorlezen aan de kleinkids een ander soort ervaring: de oudsten voelen zich er te groot voor, en de anderen die inmiddels ook zelf kunnen lezen, lezen mee met de tekst en roepen dan enigszins verbaasd uit: ‘Maar dat staat er helemaal niet, oma!’ Tot ze tot de ontdekking komen dat mijn fantasie grenzeloos is, want ik verzin er gewoon allemaal lawaaizinnen bij, om het verhaal extra op te leuken. Gelukkig kunnen ze mijn pogingen hogelijk waarderen, ook een beetje tijdrekken zo vlak voor het slapen gaan, dus we gillen en kreunen en joelen wat af met elkaar. 

Inmiddels krijgen ze in de gaten dat ik ook af en toe  ‘onzin’ verkoop, ofte wel ze voor gek houd. Laatst logeerde het gezinnetje van onze zoon bij ons en ik had macademia nootjes voor bij de borrel gekocht, niet goed wetend of deze kids er net zo dol op waren als ik.

‘Wat zijn dat?’ vroeg de kleindochter een tikkeltje argwanend, terwijl ze naar de macamia’s wees. 

‘O, dat vind jij helemaal niet lekker,’ zei ik haastig, met een brede grijns, want ik herinnerde me opeens weer hoe ze vroeger een keer naar haar hoofd greep, toen ik voorstelde om met elkaar een wandeling te gaan maken: ‘Toch niet weer naar dat kabouterpad, hè?’ Mijn favo tochtje, maar plotseling beneden haar leeftijd, althans dat vond ze.

‘Weet je wat dat zijn?’ ging ik door.

Ze schudde haar hoofd. 

‘KABOUTERKEUTELS!’

Ze keek me geschokt aan. 

‘Echt waar!’ Toen mocht ze er een van mij proeven, o ja, heeeerlijk, oma, en haar broertje lag flauw van het lachen dat ze erin gevlogen was.

De volgende dag haalde ik dezelfde flauwe grap uit. Nu met twee andere kleinkinderen, en zonder dat de nootjes al op tafel klaarstonden.

‘Ogen dicht en eerst ruiken,’ commandeerde ik, ‘jullie krijgen kabouterkeutels. Daarna pas ga je me vertellen of je ze lekker vindt ruiken of dat ze stinken.’

De zelfsuggestie werkte voor een deel: de kleinzoon (6 jaar) wist me met grote stelligheid te vertellen dat het ongelofelijk smerig rook en de kleindochter (9 jaar en toevallig groot fan van deze nootjes) weigerde erin te vliegen en opende gehoorzaam haar mond om snel even te mogen proeven, oma, want dan weet ik het juiste antwoord. 

Tja, ze worden snel groter. Nog even en ze gaan MIJ voorlezen en voeren.