Lichen sclerosus: weer zo’n leuk vrouwending

Wat is het toch heerlijk om vrouw te zijn. Er zijn zoveel leuke extra’s waar wij mee te kampen hebben. Denk aan elke maand bloeden, bevallingen die gepaard gaan met pijn en hormonale schommelingen elke maand. En net wanneer je er klaar mee bent, komt de peri-menopauze en daarna de echte overgang om de hoek kijken. Ik zweer het, als er een God is, deel ik diens gevoel voor humor totaal niet. Als je denkt dat dat alles is, moet ik je helaas teleurstellen. Er is natuurlijk de oh zo fijne toegenomen haargroei op de kin naarmate je ouder wordt. En nu heb ik nog zo’n juweeltje ontdekt. Het heet lichen sclerosus en veel vrouwen krijgen daar last van. Oh ja, het is ook nog eens erfelijk. Dus als je zus of moeder het heeft, is het een kwestie van tijd voor je zelf ook de diagnose krijgt.

Wat is lichen sclerosus precies?

Je hebt waarschijnlijk nog nooit van lichen sclerosus gehoord en eerlijk gezegd ik ook eerder niet tot een vriendin het mij vertelde. Het klinkt nogal luguber, vind je niet? Lichen sclerosus is niet meer dan een chronische huidziekte, die vooral voorkomt op de genitale en anale zones. Je weet wel, die plekken waar je juist geen last wilt hebben en zeker niet van jeuk! Het maakt je huid dunner, kwetsbaarder en soms lijkt het alsof je ineens een tweedehands perkamenten vel hebt gekregen. Feestelijk, toch?

De oorzaak van lichen sclerosus blijft vooralsnog een mysterie. Het heeft waarschijnlijk te maken met een overijverig immuunsysteem – zeg maar een bodyguard die zó waakzaam is dat hij per ongeluk de eigen VIP aanvalt. Oh ja, vrouwen na de overgang hebben er een verhoogde kans op. Als je dacht dat die opvliegers al erg genoeg waren, komt dit er nog even bij. Cheers!

Hoe herken je het?

Nou, dat is eigenlijk het probleem. Het begint vaak met jeuk. Niet zomaar een beetje jeuk, maar het soort jeuk waarbij je denkt: “heb ik vreemde inwoners daar beneden?” De huid kan wit worden en zo dun als rijstpapier. En als je pech hebt, zijn er ook pijnlijke scheurtjes en littekens. Soms kunnen je binnenste schaamlippen ook soort van verdwijnen. Het kan ook strakheid veroorzaken, alsof je huid een te kleine jas draagt die niet wil meewerken. Voor de man weer leuk, alsof je maagdelijkheid terug is, voor jou een kleine marteling als je seks hebt.

Veel mensen schamen zich om hulp te zoeken. Ze blijven rondlopen met dat gekriebel, totdat het echt niet meer te houden is. En dan zit je ineens bij de huisarts, die probeert niet al te verbaasd te kijken als je zegt: “Dokter, het jeukt daar beneden en ik denk dat ik een midlifecrisis heb in huidvorm.”

Wat kun je eraan doen?

Laten we eerlijk zijn: er is geen magische pil die alles oplost. Maar er zijn gelukkig wel manieren om het te beheersen. Vaak krijg je een steroïdencrème voorgeschreven. Het idee is dat je de huid kalmeert, alsof je zegt: “Ssst, rustig maar, alles komt goed.” Het kan ook helpen om zeep te vermijden. Ja, zelfs die luxe douchegel die ruikt naar lavendel voor de intieme delen. Gewoon water is je beste vriend.

En dan is er de mentale kant. Want eerlijk is eerlijk, lichen sclerosus kan je zelfvertrouwen een flinke optater geven. Het is lastig om je sexy te voelen als je je in de spiegel bekijkt en denkt: “Waarom lijkt mijn huid op een slechte dag van papier-maché?” Hier is een tip: humor helpt. Als je er grapjes over kunt maken, wordt het al een stuk minder zwaar. Weet dat het niet iets is waar je je voor moet schamen. Maar onbehandeld laten is geen optie, want het kan uiteindelijk schaamlipkanker worden.

Dus ja, lichen sclerosus klinkt niet sexy, voelt niet sexy en oogt misschien niet sexy, maar net zoals alle andere vrouwelijke ongemakken, hebben we er maar mee te dealen. Schroom niet af en toe je onderkantje te laten checken. Vooral in tijden van stress, want dan wil je immuunsysteem nog wel eens eigenwijs zijn. En je wil toch niet krabbend door de gangen lopen? Met een zalfje kan je weer fluitend je rondje op het werk lopen.

Meer informatie bij Thuisarts

Uitgelichte afbeelding: Dreamstime