Lentekriebels: als ouders het benauwder hebben dan de kinderen

Het is weer zover: de Week van de Lentekriebels. Kinderen krijgen les over relaties, gevoelens en – slik – seksualiteit. De juf of meester staat voor de klas met een zorgvuldig voorbereide les, terwijl ouders thuis in lichte paniek door de appgroepen scrollen. “Gaan ze nu echt over seks praten?” “Moet ik hier thuis ook iets mee?” “Kan ik mijn kind deze week niet gewoon ziek melden?” En ondertussen gaat op alle social media weer een kulverhaal rond of wordt er paniek gezaaid.

Mijn kinderen kwamen dan weer vrolijk thuis met verhalen. “Mama, weet jij wat een natte droom is?” En daar stond ik dan met open mond. Vraag maar aan je vader, was hier op mijn antwoord. Ik zou de vrouwelijke vragen wel oppakken.

Ongemakkelijke vragen en giechelende kinderen

De naam Lentekriebels klinkt best lief, alsof het alleen over verliefdheid en vlinders in de buik gaat. Maar nee hoor, in de onderbouw leren ze al over hun eigen lijf, grenzen en consent (oftewel: nee is nee, ook bij tante Gerda). In de bovenbouw wordt het pas écht serieus. Daar vliegen woorden als puberteit, geslachtsdelen en voortplanting je om de oren.

En dan komt dat ene moment in groep 7 of 8: “Juf, hoe werkt dat dan precies?”. De klas barst in zenuwachtig gegiechel uit, een paar kinderen staren stoïcijns voor zich uit alsof ze er niet bij zijn, en de leerkracht, die ooit dacht dat lesgeven vooral rekenen en taal zou zijn, hoopt wellicht vurig dat de bel gaat.

Ouders die zweten terwijl de kinderen relaxed blijven

Veel ouders zijn blij dat school dit voor ze regelt. Want laten we eerlijk zijn: zelf met je kind over seks praten is ongeveer net zo aantrekkelijk als een wortelkanaalbehandeling zonder verdoving. Wat ik overigens niet begrijp, maar ik ben daar heel vrij in opgevoed. Seks hoort geen taboe te zijn. Maar er zijn ook ouders die zich er totaal niet prettig bij voelen. “Laat ze gewoon kind zijn!”, zeggen ze, terwijl hun zoon van negen op YouTube struikelt over dingen waar wij vroeger pas op onze vijftiende per ongeluk achter kwamen en met woorden komen waar een gemiddeld persoon het schaamrood van op de kaken zou hebben.

Toch is het geen gek idee dat deze lessen er zijn. Kinderen groeien op in een wereld waarin ze via internet van alles tegenkomen. Het is handig als ze op school al hebben gehoord dat niet alles wat je op TikTok ziet de waarheid is. En dat consent niet alleen een moeilijk woord is, maar betekent dat je gewoon “nee” mag zeggen tegen een knuffel van een opdringerige buurman. Maar ook als je denkt aan SOA’s en tienerzwangerschappen, zou je toch willen dat je kind goed geïnformeerd wordt. En als je dat als ouder niet kan of durft, is het toch fijn dat de school dat stukje voor je oppakt? Ik begrijp zelf het probleem nooit zo.

Hoe overleef je lentekriebels als ouder?

Het wordt ongemakkelijk, dat is zeker. Maar je kunt het maar beter onder ogen zien. Je kind komt thuis met vragen die je liever niet beantwoordt. Mijn advies? Doe alsof het de normaalste zaak van de wereld is en zeg: “Goeie vraag! Wat denk jij zelf?” Grote kans dat ze zelf nog geen idee hebben en jij een paar seconden extra hebt om een antwoord te bedenken. En ga er vooral ook niet omheen draaien, maar wees concreet in je antwoord. Gewoon zonder enige vorm van subtiliteit werkt het het beste als je het mij vraagt. Het is daardoor bij mijn dochters in ieder geval beter blijven hangen.

En als je echt niet weet hoe je moet reageren? Geen paniek. Binnen een week is het weer voorbij en kunnen we allemaal collectief ademhalen… tot de volgende Lentekriebels.