Zo, daar ben ik ook weer. Het heeft even geduurd, maar ik had het ook zo druk met vanalles en niets. Jullie hebben vast al gelezen, dat mama mij naar heel veel leuke dingen heeft meegenomen de laatste tijd.  In ruil daarvoor heb ik haar de afgelopen week van wat extra aandacht voorzien. Ik wil nu voor het slapen gaan nog meer knuffels dan voorheen. Soms pakt ze ook mijn zusje Veerle om te knuffelen, maar dan herinner ik haar er aan dat die naar papa moet. Mijn mama! Als Veerle niet wil luisteren duw ik haar gewoon weg.

Waar mama nu denk ik extra blij om is, is dat ik haar als ik slapen moet ook nog aandacht geef. Zo heb ik haar afgelopen nacht elk uur even laten weten, dat ik er nog was en open stond voor een zoentje. Soms leek het alsof mama dan al sliep, maar dan riep ik haar gewoon wat harder. Stel je voor, dat ze een zoentje van mij zou missen door een slaapje! Als ze dan toch uit haar bed is kan ze gelijk ook het nachtlampje weer aan doen. Deze gaat namelijk elke keer weer uit. Van de week had ze het daarom verplaatst naar de vensterbank naast mij zodat ik het zelf weer kon aandoen. Gelukkig heb ik daar hard tegen geprotesteerd zodat onze momentjes ‘s-nachts gewaarborgd blijven.

Wat me trouwens is opgevallen deze week, is dat het nog wel eens voorkomt dat, als ik in bed lig en moet slapen, mijn zusje Veerle gewoon beneden is! Ik vind dat echt niet kunnen! Als zij beneden is wil ik ook naar beneden! Ik ben toch ook ouder? En waarom mag zij extra knuffelmomentjes met mama? Gelukkig heeft zij die momenten met mama niet in de nacht, dus haal ik dan mijn schade in. Het is mijn mama en dat vertel ik ook aan iedereen die het horen wil.

Gerelateerde posts:

Gastblog Sanne: supermarkt Gastblog Sanne: in de auto Gastblog Sanne: hoe het nu met mij gaat Gastblog Sanne: ik wil niet meer naar school