En toen was er de traplift…

Deze week was een bijzondere week in ons huishouden. We kregen namelijk een soort van mini verbouwing. Althans, zo voelde het. Deze week kregen we een heel bijzonder en noodzakelijk hulpmiddel in huis voor Noor: de traplift! Dat het even wat heeft gekost is zeker een dingetje. Ik neem je even mee in het verhaal.

De noodzaak

Noor is inmiddels zesenhalf jaar oud. Bijna al geen kleuter meer dus. En ja, ze begint al wat zwaarder te worden. Ik moet ook wel toegeven dat ze minder dood gewicht is dan enkele jaren geleden, maar ik kan nou ook niet echt zeggen dat ze heel licht is. Natuurlijk lukt het tillen nog wel aardig, maar ik vind het op de trap steeds spannender worden. Vooral omdat ik haar niet met éën hand tillen kan en dus eigenlijk zonder ondersteuning loop. Ook denk ik dat mijn rug het eindelijk niet zo heel cool meer vindt als ik haar blijf rond sjouwen. Dus had ik een gesprek met mijn WMO-mannetje ingepland om de mogelijkheden te bespreken. Het plan van de traplift was vrij snel akkoord bevonden. Hij was zelfs verbaasd dat we er al niet veel eerder om hadden gevraagd.

De tekenafspraak

Enkele weken later stond de eerste man van Otolift al op de stoep. Hij was er zelfs sneller dan de beschikking van de gemeente of de afspraakbrief van de zijn bedrijf. Samen bekeken we de trap en de mogelijkheden hoe de lift te plaatsen. Normaliter plaatsen ze deze aan de brede kant en met zitting op de trap. Omdat we een huishouden met kleine kinderen hebben, besloot de beste man dat het beter was de lift in de binnenbocht te laten lopen. En met het basestation om het hoekje. Zowel boven als beneden. Dit was wel een klein beetje duurder, maar de gemeente zou dat vast wel begrijpen. Dus pakte hij al zijn witte kaartjes met zwarte tekens een plaatste hij deze op alle treden en montage plekken. Vervolgens met de iPad eroverheen en voilà: de tekening voor de traplift was klaar.

De montage

Afgelopen woensdag was het dan zo ver. De traplift werd geplaatst. Om half tien in de morgen stond de monteur voor de deur. Vreemd genoeg dacht ik dat het voor een paar uurtjes was, maar hij zei gelijk dat het dagwerk zou zijn. Jakkes. Vrolijk ging hij aan de slag en was mijn hele woonkamer in gebruik genomen. Beetje bij beetje zag ik een vorm van een lift ontstaan. Ik was trouwens verrast over de hoeveelheid elektronica er in gaat. Wat mij ook erg verraste was dat hij aan het boren was in mijn trap en in mijn vloer boven. Vreemd genoeg had ik daar geen rekening mee gehouden.

Confronterend

Natuurlijk ben ik erg blij dat de traplift er is. Voor Noor en voor onze ruggen. Maar jeetje, je kan er ook gewoon niet omheen. Ik vond het woensdag ineens zo confronteren om te zien. Ik heb eerlijk gezegd even een traantje gelaten. Verdrietig over het feit dat er geboord moest worden en je voor altijd dus schade hebt. Verdrietig omdat we überhaupt een traplift nodig hebben. Verdrietig omdat het verre van subtiel is als je binnen komt. Het was weer even met je neus op het feit gedrukt worden, dat je een zorgintensief kind hebt. De enorme witte buizen zullen je voortdurend daar aan helpen herinneren. Dus ja, het was even een momentje van “shit”, maar gelukkig duren die momentjes altijd meer heel kort. Toen gingen we het testen!

Lees meer over onze dochter Noor

Noor is happy

Ik heb zelf als eerste een ritje gemaakt in de traplift en vond het stiekem nog een beetje spannend. Het voelt niet erg natuurlijk. Ik was dus ook benieuwd hoe Noor het zou ervaren. Nou, die vindt het dus fantastisch! Haar eerste rit hebben we op film en daar is ze nog enigszins afwachtend maar inmiddels krijgen we de grootste grijns als ze op haar stoeltje omhoog of omlaag gaat. Vandaag ging ze zelf naar de gang om even te spelen met haar traplift. Ze kan het overigens niet zelf bedienen hoor! Dat leek ons niet zo verstandig. Als ik dan zo kijk naar haar blije gezichtje dan weet ik het zeker: een traplift is wat ons gezin net nodig had!

Gerelateerde posts:

Een leven met Levend verlies Goed kunnen horen is zoveel belangrijker dan je denkt! Een speciale tandarts voor Noor De uitslag van de Dexa scan