Ik weet het. Iedereen is een beetje Corona moe. Ik ook hoor! Maar toch moet ik er nog wat over kwijt. Gewoon omdat het mij veel bezig houdt en mijn blog nou eenmaal mijn uitlaatklep is. En misschien dat jij het wel herkent?

Toen het hele virus gebeuren in China begon, was het vooral een nog ver-weg-van-mijn-bedje probleem. Toen de eerste mensen in Brabant besmet raakten, dacht ik ook nog dat het allemaal wel meeviel. Zelfs toen het aantal besmettingen begon toe te nemen en de eerste virusjes in mijn woonplaats opdoken was ik nog niet ongerust. Inmiddels, na een week thuis met de kinderen, maak ik mij zorgen. Natuurlijk als eerste om het virus zelf. Ik wens het echt niemand toe, maar weet ook dat voor groepsimmuniteit er toch nog behoorlijk mensen ziek moeten worden. Ik hoop dat dat voor iedereen gepaard zal gaan met de milde versie van de Corona. Het zijn echter de verdere gevolgen waar ik mij nu vooral ook zorgen om maak.

Hier maak ik mij ook zorgen over

Ik heb een tweedeling gemerkt in de maatschappij waar ik persoonlijk erg angstig voor ben. Het is net de zwarten Pieten discussie, alleen gaat het nu over het beleid van de regering. Er is een grote groep mensen, die alles in twijfelt trekt wat Rutte, het RIVM of welke arts dan ook zegt. Het zou allemaal verkeerd zijn en de regering is niet helemaal eerlijk. Dan is er de groep mensen, die volledig achter het kabinet staan en niets in twijfel trekken. Deze twee groepen staan niet alleen lijnrecht tegenover elkaar, maar lijken elkaars mening of visie ook niet meer te respecteren. De respectloze uitingen die ik gelezen heb op social media zijn onbegrijpelijk. Het lijkt er op dat naarmate het virus meer besmettingen veroorzaakt, de mensen minder begrip voor elkaar hebben. Worden we toch soort van zombies? Laat iedereen toch geloven wat ze willen! Zolang ze maar geen paniek of haat zaaien bij anderen.

Hoe zal de toekomst zijn?

Mijn andere zorg is de toekomst van ons allemaal. We gaan volgende week de tweede week van thuis zitten in en ik weet dat veel mensen gewoon niet aan werken toekomen. Ik verwacht ergens dat deze vorm van quarantaine nog best wel eens verlengd zou kunnen worden. Wat betekent dat voor de Nederlandse bedrijven en economie? Gaan zij daar nog wel bovenop komen? Als ik al kijk naar de beurs, dan houd ik mijn hart vast. Alhoewel het misschien wel een leuk moment is om te gaan beleggen, want ik hoop dat het dieptepunt daar bereikt is. Veel lager kan nooit gezond zijn. Maar ook het sociale aspect van de samenleving is een puntje. Mijn kinderen hebben het heel gezellig samen, maar missen hun vriendjes toch ook wel. Net zoals ik mijn cappuccino momentjes mis met mijn vriendinnetjes. Of gewoon even gezellig bij mijn ouders langs gaan (wat ik mij nu besef veel te weinig heb gedaan). Het is ergens een stukje vrijheid dat je hebt moeten inleveren. Voor het goede doel uiteraard, maar dit neemt niet weg dat het wel gewoon ruk is. En niet voor de geestelijke toestand van de sociale mens.

Dol op mijn gezin

Het voordeel van het Corona gebeuren is, is dat ik weer opnieuw ben gaan waarderen wat ik heb. Mijn prachtige kinderen en een topvent. Wij hebben het (meestal) gezellig gehad de afgelopen week. En het is bijzonder en memorabel om zo de tijd met de kinderen door te brengen. We hebben nog nooit zoveel spelletjes gespeeld. Deze week heeft mij, en ik denk ook veel anderen, voor het eerst doen onthaasten. We delen de dagen wat rustiger in, omdat het nou eenmaal kan. Dus niet alle gevolgen zijn vervelend van dit stomme virus. Maar zoals met alles geldt: in mate! Dus zijn de geplande drie weken voldoende om de bestemmingen in te dammen dan wel groepsimmuniteit te creëren.

Lees ook: het Coronavirus bij ons thuis

Gerelateerde posts:

De eerste dag thuis, we hebben het overleefd! Wat nu echt niet kapot moet gaan Hulde aan alle kinderen Iets met het beschermen van de kinderen, vaccinatie en Corona