Als je voor het eerst een kind hebt, dat naar de basisschool gaat, gaat er ook als ouder een nieuwe wereld voor je open. Er zijn zoveel activiteiten en feestjes in de kleuterklas waar je als papa of mama actief aan deelneemt. Althans, dat wordt van je verlangd. Zo ook dus met het kerstdiner. Komende woensdag zal de kleuter, en ik dus ook als mama van, voor het eerst een kerstdiner op school meemaken. Het event stond al geruime tijd op de planner en ik hoorde al andere mama’s om mij heen overleggen wat ze zouden gaan maken. Mijn schoonmoeder vroeg ook al of de briefjes met taken al hingen bij de klas. Als nieuwe moeder had ik natuurlijk in eerste instantie geen flauw idee waar ze het over had. Tot de e-mail van de meester vorige week.

Voor het kerstdiner wordt verlangd dat elke ouder een bijdrage levert middels een gerecht of een drankje. Je hebt hier geen volledige vrijheid in en zal op de lijst moeten aangeven wat je gaat verzorgen. Volgens mijn omgeving moest ik snel zijn om de pakken appelsap aan te kunnen vinken, omdat ik anders echt wat moest gaan kokkerellen. Manlief vond dat onzin en gemakzuchtig als ik dat zou doen en ik moest dan maar wat simpels bereiden. Natuurlijk lieverd, onder toeziend oog van een baby en een peuter en kleuter. Ik ging dus op tijd weg om in te tekenen voor de appelsap.

Op school aangekomen zag ik van een afstandje al dat de lijst bijna volledig was ingevuld. Ik vreesde al dat ik minipizzaatjes of iets dergelijks moest gaan maken. Maar wat bleek? Er zijn dus ook gewoon moeders, die graag extra in de keuken staan om een gerecht voor het kerstdiner te maken! De meeste kinderen uit de kleuterklas hebben gewoon moeders, die het tegenovergestelde zijn van mij. Waar ik naar school ren om mijn naam achter het makkelijkste taakje te zetten, rennen zij naar school om het meest tijdrovende gerecht te kunnen claimen. Ik ben nu al dol op deze moeders!

Alhoewel ik zonder moeite mijn verplichting kon beperken tot drie pakken appelsap, was er een klein stemmetje in mijn hoofd dat zei dat ik iets meer mijn best moest doen. (Dat stemmetje had ik overigens nog niet voordat ik manlief kende.) Daarom heb ik mezelf ook nog ingetekend voor de stokbrood met kruidenboter. En dan twee stuks! Doe ik toch nog wat extra’s.

Gerelateerde posts:

Geen snacks meer. Wat is het effect na vier weken? De luizenmoeder in het echte leven: de curling ouder Vier dochters en dan vragen ze je dit Het wegbrengen viel me zwaarder dan verwacht