Een huisbezoek van het zorgkantoor

Het was al weer even dat ik je meenam in een tripje naar de wereld van bureaucratie. Maar ja, soms loopt het gewoon even goed en heb ik niets bijzonders op of aan te merken. Ik had wel al eerder verteld over de rompslomp wat betreft de indexatie van het PGB tarief in de WLZ. Wat ik toen niet verteld had, was dat ik eigenlijk een klein foutje had gemaakt en hoe er een controle volgde.

Soms is de bureaucratie erg vermoeiend

Door al het papierwerk

Laten we beginnen bij het foutje. Nadat ik voor de zoveelste keren de formulieren opnieuw moest invullen en opsturen, werd ik een beetje gemakzuchtig / slordig / lui. Elk van de drie mag je toepassen op de situatie. De 3 af en toe pgb dames hebben allemaal hetzelfde formulier, dus ik hoefde alleen hun gegevens aan te passen. Dat foefje deed ik vervolgens met onze vaste pgb’er en mijzelf. Wij krijgen een vast aantal uren per maand waar de andere op oproep betaald krijgen. In mijn past en copy gedachte heb ik het formulier van onze vaste pgb’ er en mij op dezelfde manier verwerkt als de andere. Dus met louter het veranderen van de zorgverlener. Ik heb vervolgens alles opgestuurd en alles was goedgekeurd met terugwerkende kracht naar 1 januari. Door mijn één op één overname veranderde ik mijn uren per week van 12 naar 16. Ik had dit pas door toen ik op mijn rekening een forse nabetaling zag. Ik schrok er oprecht van en was aan het bedenken wat het beste was, wat ik kon doen.

Mijn hart ging tekeer

Een twee weken later belde het zorgkantoor mij op. Ze wilden graag langskomen om live kennis te maken en of we op korte termijn een afspraak konden inplannen. Alle overeenkomsten zouden dan doorgenomen worden en de zorgbehoefte zou besproken worden. Noor hoefde daar overigens niet bij aanwezig te zijn. Ik vroeg mij gelijk af of ik toch zulke fouten had gemaakt, dat alles ter discussie gesteld zou gaan worden. Ik vroeg daarom ook wat het doel van het bezoek was. De dame aan de lijn zei dat een huisbezoek 1 keer per 3 jaar gebeuren moet en ik nog geen enkel bezoek had gehad en ze het daarom tijd vonden. Nou ja, ik wachtte wel af.

Het bezoek

Nog eens twee weken later stonden de 2 heren van het zorgkantoor voor mijn deur. Ik was ze stiekem een beetje vergeten, dus mijn voorbereiding was nihil. Iets met veel werk voor de vakantie willen doen. Het waren uiterst vriendelijke mannen en ze stelden mij al snel op mijn gemak. We liepen samen de verplichte vragen door en de antwoorden waren niet verrassend voor ze. Ik heb ook gelijk verteld over mijn formulieren foutje en hoe we daar mee om moesten gaan. Wat bleek? Zij vonden mijn nieuwe urenaantal redelijk (en binnen de marge) en vonden het prima om gewoon zo te laten staan. Immers was de zorg voor Noor ook toegenomen sinds vorig jaar. Het was een reële stijging. Dat was een hele opluchting.

De geldpot?

Verder bespraken we het vervelende feit dat onze vaste pgb’er, de bonusoma, volgend jaar met pensioen gaat. Of ik al vervanging had? Nou nee, want de meeste zzp’ers vragen minimaal 40 euro per uur en dat vind ik belachelijk hoog als je verder geen medische zorg te verlenen hoeft voor ons meisje. Ik ga dat niet betalen voor een beetje spelen met en verzorgen van haar. De heren van het zorgkantoor zeiden dat weinig mensen er zo in stonden, maar dat zij als zorgkantoor dit ook nooit zo begrepen. Het was fijn als een ouder ook zo meedacht voor een keertje. Ze vertelden ook dat veel mensen het nodig vinden om het budget zoveel mogelijk op te maken. Ik was daar ook enigszins verbaasd over. Het potje hoeft toch niet op? Als dat je doel is, ga je op een gegeven moment niet meer uitkomen. Blijkbaar wordt dit door sommige mensen als een recht gezien en wordt het maximale er uit gehaald. En ik voelde mij al schuldig over 4 uur extra. Geen wonder dat deze huisbezoeken plaats vinden.

Drie dagen later lag de brief op de mat dat alles akkoord was. Opgelucht. Dus ja, we gaan weer met een tevreden gevoel verder. En ook op zoek naar een nieuwe pgb’er. Ik neig ernaar een SPW student te benaderen, die wel voor het informele tarief zou willen werken. Met Noor spelen en haar verzorgen is een leuke en goed betaalde bijbaan. Mocht je iemand weten, hoor ik het graag!

De WLZ aanvragen, hoe doe je dat?