Onze kleindochter, net vier geworden, heeft het wennen aan groep 1 dankzij tante Corona direct overgeslagen. Haar ouders moeten haar nu bij de deur van het schoolgebouw afleveren en mogen onder geen voorwaarde haar lokaal binnen om te kijken waar haar tafeltje precies staat, of aan welk haakje haar jasje aan de kapstok hangt. Het is voor haar nu dubbel wennen, ze had er zich erg op verheugd dat ze naar de BAAAASSUSSCHOOl zou gaan en dat wij haar ook eens konden afhalen. Voorlopig zit dat er dus niet in. Als wij haar nu vragen hoe het op school was, fluistert ze dat dit GEHEIM is, je mag er NIET over praten, oma. Of ze doet alsof ze ter plekke Oost-Indisch doof is geworden.

Logeren

Mijn schoonzoon appt me dat onze kleindochter het volgende bedacht heet:  ze wil een keer bij ons komen logeren, ZONDER mama en papa. Of ons dat uitkomt? We hebben meteen het voorstel een beetje aangepast. ‘Het wordt twee nachtjes logeren’, vertellen we haar tijdens het facetimen, ‘dan komen mama en papa  de tweede nacht ook bij ons slapen. Hoe vind je dit idee?’ Heftig geknik. Voorstel aangenomen, begrijpen wij. 

Uitje

‘Weet je wat we dan met zijn drieën gaan doen?’  Beetje domme vraag van mij, natuurlijk weet ze dat niet. Ze zwijgt dan ook vol verwachting. ‘Dan gaan we naar de dierentuin bij ons in de buurt. Daar hebben ze twee panda’s. Die hebben net een jonkie gekregen, misschien kunnen we die dan al zien.’ 

Haar gezicht kijkt meteen enthousiast. ‘Ken jij panda’s?’ vervolg ik. ‘Natuurlijk, oma,’ zegt ze, een tikkeltje neerbuigend dat ik WEER zo’n stomme opendeurvraag stel, ‘die ken ik wel. Panda’s kunnen heel goed de was opvouwen.’

Verbazing

Ik zwijg verbluft.  Wat  moet ik hier nou op terugzeggen? In gedachten zie ik al zo’n reuzenpanda’s men een T-shirt tussen zijn poten worstelen om de mouwen gladgestreken te krijgen. Hoe verzint ze deze onzin? Maar mijn dochter en schoonzoon schieten in de lach en leggen mij het misverstand uit. Ze had een keer met haar papa naar de video van Marie Kondo gekeken, de Japanse opruimgoeroe en bestsellerauteur van opruimhulpboeken. De Japanse vrouw had diepe indruk op haar gemaakt, niet alleen vanwege haar andersoortige taal en Aziatisch uiterlijk en vrolijke performance, maar vooral ook omdat ze de klerenkast van het chaotische Amerikaanse echtpaar helemaal had uitgemest en perfect gereorganiseerd. Onze kleindochter houdt ook van opruimen en opbergen en taakjes doen en dergelijke en viel dus om van verbazing. 

Kinderlogica

Haar papa had haar erbij uitgelegd dat de vrouw oorspronkelijk uit JAPAN kwam, waardoor ze ietwat anders overkwam. In haar geheugen had onze kleindochter gemakshalve de naam een beetje aangepast en de twee klinkers van plaats verwisseld. 

PANDA is voor een vierjarige vol nieuwe basisschool indrukken die GEHEIM moeten blijven een stuk gemakkelijker te onthouden.

Voor meer stukjes van oma klik je hier.

Gerelateerde posts:

Gastblog oma: ‘What‘s in a word?’ Gastblog oma: kinderen hebben overal een oplossing voor Gastblog Oma: de bioptie Gastblog oma Bobje: toch geen kinderfilm