Als moeder van vier dochters tussen de 5 en 11 jaar is Disney hier in huis bijna een huisgenoot. Een die nooit zeurt, altijd tijd heeft en regelmatig een oorwurm achterlaat waar je als moeder ’s nachts mee wakker wordt. Er zijn dagen dat ik mezelf erop betrap dat ik Let It Go neurie terwijl ik de was opvouw. Disney is gewoon niet te ontwijken als je kinderen hebt – en eerlijk? Dat is helemaal niet erg.

Maar laten we eerlijk zijn: niet alle Disneyfilms zijn even goed te verteren. Sommige zijn traag, anderen net iets te spannend voor jongere kijkers, en een paar zijn gewoon… meh. Daarom heb ik een top 10 gemaakt van de Disney animatiefilms die hier in huis het allermeest geliefd zijn. De absolute favorieten van mijn dochters – én een paar waar ik zelf ook heel goed tegen kan.

De klassiekers die blijven scoren

De Leeuwenkoning (1994) blijft een van de grote publiekslievelingen. Oké, die scène met Mufasa is nog steeds een emotionele klap in je moederhart, maar daarna volgt er avontuur, humor en natuurlijk Timon en Pumbaa. Mijn kinderen hebben Hakuna Matata omarmd als levensfilosofie. Helaas niet als het gaat om kamer opruimen, maar goed.

De Kleine Zeemeermin (1989) heeft alles wat kleine meisjes willen: een prinses met glanzend rood haar, een knappe prins, pratende vissen en een zeeheks met een stem waar zelfs ik af en toe kippenvel van krijg. Ariel wil haar eigen weg gaan en doet dat ook. Herkenbaar, vooral als je een elfjarige hebt die vindt dat ze alles zelf kan en vooral ook mag. Het doet mij echt aan puberteit denken op de een of andere manier.

Beauty and the Beast (1991) is en blijft magisch. Belle is intelligent, nieuwsgierig en net even anders dan de rest. En ze leest boeken – dus ik was meteen verkocht. Mijn dochters vinden vooral het betoverde servies geweldig, en ik denk dat ze secretly hopen dat onze theepot ook op een dag begint te praten.

Moderne toppers die je blijft kijken

Coco (2017) is er eentje die vaak wordt onderschat, maar oh, wat is deze film prachtig. Mijn kinderen werden meteen gegrepen door de vrolijke kleuren, de gekke skeletten en de muziek. Maar wat Coco echt bijzonder maakt, is het verhaal. Het draait allemaal om familiebanden, herinneringen en je eigen pad volgen – en dat raakt niet alleen kinderen. Er was zelfs een moment (ik geef het met enige gêne toe) dat ik m’n tranen moest wegvegen voordat de kinderen het zagen. Cocois feestelijk en grappig, maar tegelijk ook gevoelig en rijk aan betekenis. En de soundtrack is minstens zo verslavend als die van Frozen, alleen nét wat minder hysterisch.

Frozen (2013) en Frozen II (2019) zijn natuurlijk vaste prik in elk huishouden met dochters. Mijn speciale dochter leeft voor Elsa en haar zangtalent. Ik weet niet hoeveel keer ik Let It Go en Into the unknown inmiddels heb gehoord, maar ik vermoed dat het record niet ver weg is. En toch blijft het leuk – ergens.

Vaiana (2016) is hier thuis de film die iedereen tevreden stelt. Het verhaal is avontuurlijk, de oceaan leeft (letterlijk) en de soundtrack is weer een regelrechte hit. Maui, de halfgod met groot ego en klein hartje, is de favoriet van mijn zevenjarige, vooral als hij z’n dansje doet. Maar de echte ster is Moana zelf: moedig, zelfstandig en niet afhankelijk van een prins om haar verhaal compleet te maken.

Films die je als ouder óók leuk vindt

Zootopia (2016) is zo’n film waarvan je denkt: deze is niet alleen voor de kinderen. De wereld vol dieren, de politieagentkonijn Judy Hopps en de sluwe vos Nick zorgen voor een combinatie van humor en slimme boodschappen. En die luiaard bij het loket? Hilarisch. Elke keer weer. En pijnlijk herkenbaar als je ooit contact hebt gehad met een klantenservice.

Ratatouille (2007) is een van mijn persoonlijke favorieten. De combinatie van Parijs, koken en een schattige rat met culinaire dromen werkt verrassend goed. Mijn dochters vinden het idee van een rat in de keuken wel een beetje vies, maar zodra Rémy begint te koken, zijn ze verkocht. En ik? Ik koester de stille hoop dat deze film hun liefde voor eten iets verder brengt dan alleen pasta met ketchup.

Tangled (2010), oftewel de moderne Rapunzel, is een perfecte mix van humor, romantiek en actie. Rapunzel is lekker pittig, haar haar is indrukwekkend en het paard Maximus is eigenlijk gewoon de ster van de film. Deze film is licht, grappig en zelfs na de tiende keer kijken nog steeds leuk. En ja, ik zing dat liedje uit de boot-scène gewoon mee. Zonder schaamte.