Het is moeilijk voor te stellen dat ik iets meer dan tien weken geleden nog met een dikke buik rondliep. Afgelopen donderdag was onze kleinste dame namelijk gewoon alweer tien weekjes oud! En wat een avontuur heeft ze van al die weken gemaakt. We zijn er allemaal tien jaar ouder van geworden. Nou ja, ik heb er in ieder geval serieus beduidend meer grijze haren aan overgehouden. Gelukkig heb ik nog steeds een volle bos donkere haren, dus de grijze trek ik er gewoon uit. (Ja Melissa, ik weet dat ik dat niet mag doen, maar ik doe het toch). Maar hoe het nu gaat met de kleine? Ik vertel het je graag!

Ze groeit als kool

Na lang blijven proberen kan ik met vreugde vertellen, dat Sofieke inmiddels volledig aan de borst drinkt! Dus van eerst de sonde en toen naar kolven nu uiteindelijk gewoon rechtstreeks. Super trots ben ik dan ook op ons kleine vechtertje, dat zij (en ik ook) het niet heeft opgegeven. Ze drinkt er nu vol op los en groeit daardoor als een tierelier. Met haar tien weekjes oud weegt ze nog net geen 6 kilo en is ze al 60 centimeter lang. Maatje 50 en 56 zijn dus alweer opgeruimd. Ze heeft wel een duidelijk net wat andere bouw dan haar zussen. Haar benen zijn wat langer. Dit betekent dus ook dat sommige broekjes in de breedte net iets te groot zijn, want voor de lengte heeft ze maat 62 nodig maar voor de omvang niet persé. Snap je het nog?

De checkup van de kinderarts

Na ons nachtelijk avontuur in het ziekenhuis gaat het eigenlijk steeds beter met Sofieke. Het lijkt wel alsof de verkoudheidvirusjes allemaal haar lichaam verlaten hebben. Ze snottert niet meer, ze hoest niet meer en haar ontstoken oogje is ook verdwenen. Ze heeft nog wel een erg schraal huidje en op haar oogleden is het nog steeds erg rood. De kinderarts denkt dat het een ooievaarsbeet is, maar het kan ook een vorm van eczeem zijn gezien haar gevoelige huidje. Ook omdat ze enorm veel berg op haar hoofd heeft. Daar lijkt ze wel jeuk van te hebben, want ze krabt zichzelf regelmatig open. Verder stelde de kinderarts vragen zoals of ze haar handjes open doet. Kinderen onder veel stress hebben vaak gebalde vuisten, zegt ze. En of ze nog vaak angstig kijkt en reageert. Gelukkig lijkt dat allemaal steeds minder te worden. Wel slaat ze af en toe een ademhaling over. Daarna maakt ze zo’n snikkend geluid dat je ook hoort nadat er intens gehuild is. De kinderarts zei dat dat niet zorgwekkend verder is. Elk kind doet dat, maar bij Sofieke hoor je het gewoon wat beter. Fijn!

De ontwikkeling

Motorisch lijkt het er op dat Sofieke de sterkste van de vier is. Zij heeft nu al een goede hoofdbalans, kan haar hoofdje in buikligging probleemloos alle kanten op draaien en heeft het weten te presteren om van rug naar buik om te rollen. Als ze boos is en begint te trappelen, voel ik ook de kracht in haar benen. Zal je net zien dat zij voor haar eerste verjaardag loopt en ik voor het eerst achter een kind aan moet rennen. Dat was wel echt het voordeel van late lopers. Tegen de tijd dat zij stappen zetten, was het woordje “nee” heel duidelijk voor ze. Verder hoor ik al enigszins stemgeluidjes bij de mini. En ze lacht er de hele dag op los. Echt genieten dus!

Gerelateerde posts:

Waarom wil ze niet slapen? Met drie maanden naar het consultatiebureau Met de baby van 20 weken naar het consultatiebureau Met drie maanden voor het eerst naar het consultatiebureau