Zorg voor Noor is soms een andere zorg voor ouders

Welkom in de wondere wereld van de zorgverlening. Dat is wat er door mij heen ging, de afgelopen maanden. Ja eerlijk, we waren natuurlijk gewoon veel teveel verwend met onze fijne Christine van wie we altijd op aan konden. Maar onze lieve bonusoma, zoals wij haar ook gewoon hier thuis noemen, heeft inmiddels de respectabele leeftijd bereikt dat ze met pensioen kan en mag. En aangezien haar man ook in maart zijn laatste werkdag heeft gehad, wil zij ook nu richting het rentenieren gaan. Ik wist het natuurlijk al even, maar hoopte stiekem dat ze een jaartje later zou overwegen. Helaas, deze zomer is haar laatste zomer in dienst van Noor. Uit ons leven zal ze zeker niet gaan, maar voor vaste dagen moest ik nu toch echt een ander gaan zoeken.

We hadden goede hoop

Een jaar geleden was ik al gestart met de zoektocht. Je herinnert je vast nog wel het debacle van de no-show voor een premiere? Zo nee, dan hierbij nogmaals het bericht.

Het is niet altijd rozengeur en maneschijn

Gelukkig hadden we nog een andere dame gevonden, die al meerdere uren op zich had genomen. We noemen haar voor het verhaal maar even Eva. Eva draaide dus al wat langer bij ons mee en was echt een uitkomst. De kinderen vonden haar geweldig en ik kon het ook prima met haar vinden. We spraken al over dat ze vaste dagen zou krijgen als Christine met pensioen was. Alles stond op groen. En toen van de ene op andere dag, was er radiostilte. Het was een vrijdagavond en ze zou komen om de kinderen te verzorgen. Ik zou met manlief naar een feestje gaan. De hele avond tevergeefs gewacht. Nu was ik in eerste instantie gewoon bezorgd, omdat dit niet iets voor Eva was om niet op te komen dagen. Ik heb haar dus meerdere keren gebeld en geappt. Op een gegeven moment ook gewoon met de vraag of oké was. Ik maakte mij oprecht zorgen.

Draait alles om geld?

Na bijna 3 maanden gaf ik het op en appte ik haar dat ik mijn huissleutel terug wilde. Toen kwam er eindelijk een reactie. De sleutel zou ik terugkrijgen zodra ze betaald was. En dat ze vakantie geld wilde. Haar uren heb ik uiteraard betaald. Haar vakantie geld was een bonus die wij zelf alttijd betaalden. Daar kon ze dus naar fluiten. Ongelooflijk dat iemand zo kan reageren na maandenlang niets van zich te laten horen. What went wrong? Ik zou zo graag willen weten wat haar ertoe heeft bewogen zich zo op te stellen en onverantwoordelijk te gedragen. Hebben wij iets gedaan? Eva is in ieder geval niet meer welkom bij ons thuis en ik hoop dat ik onze huissleutel op korte termijn terug krijg.

Nu weer hoopvol

We hebben wel door dit alles geleerd dat vertrouwen 1 persoon te risicovol is voor continuïteit in de zorg van Noor. Tenzij we weer een Christine zouden hebben. Daarom ben ik nu een team aan het maken. Ik heb al 3 geweldige jongedames gevonden, die staan te popelen om voor Noor te zorgen. Eentje is zelfs al begonnen en het klikt goed tussen haar en Noor. En dat allemaal door TikTok waar ik mijn ergernis over no-shows had gedeeld. Ja, het zijn nu wel de officiële zorgverleners en daarmee ook een tikkie duurder dan we gewend waren, maar het is het oh zo waard. Happy met de dames. Ik hoop over een paar maanden nog steeds zo’n blij bericht te kunnen delen. Maar voor nu genieten we van de hulp en de gezelligheid.