Gastblog Sofieke: hier ben ik weer!

Hallootjes! Daar ben ik ook weer eens. De jongste telg van het gezin. Het cadeautje voor de hele familie, wat ik ook graag uitbuit waar ik kan. Met mijn blauwe kijkers kan ik je namelijk expressief aankijken. Puss in boots is niet vergeleken met mijn blik. Het was wel weer eens tijd dat ik van mij liet horen, toch? Dus ben ik er even voor gaan zitten.

Kleine update

Hoe het met mij gaat? Tja, wat kan ik zeggen. Ik ben 4 jaar, bijna 5, maar ik vind ook wel ergens dat ik net zoveel kan en mag als mijn grote zussen. Nou ja, als het om eten en naar bed gaan gaat. Want als ik iets moet doen, dan ben ik uiteraard nog gewoon een heel klein meisje. Ik heb mama al beloofd dat ik mijzelf ga aankleden als ik echt 5 ben. Of ik dat ook ga doorzetten, weet ik nog niet. Hetzelfde geldt voor mijn nachtelijke perikelen. In principe ben ik volledig zindelijk. Heel soms slaap ik zo diep dat ik nog wel eens wat laat gaan. Inmiddels kan ik dan zelf een handdoek in mijn bed leggen. Mama weet niet zo goed wat ze daarmee aan moet. Vooral omdat ze denkt dat ik het soms expres doe zodat ik kan gaan douchen in de ochtend. Wat moet je daar nou mee?

Verder zit ik uiteraard in de kleuterklas waar ik het prima naar mijn zin heb. Ik heb mijn vriendjes en vriendinnetjes daar. Wel was ik zo stom geweest door in het bijzin van de juf te zeggen dat ik mij verveel. Sindsdien moet ik extra taakjes doen. Binnenkort mogen papa en mama weer bij de juffen langs en ik ben benieuwd wat ze dan allemaal gaan horen. Volgens mij ben ik namelijk gewoon een heel leuk kind en denkt niemand daar anders over. Dat ik gebeten was, was vast omdat ik er ook als een lekker hapje uit zag en heeft niets te maken met dat ik speelgoed wegpakte.

Sinterklaas

Nu ik bijna 5 ben, is het hele Sinterklaas festijn natuurlijk nog meer indrukwekkend voor mij. Vanaf de eerste pepernoten in de winkel, ben ik in de ban van de beste man. Mama ook, want ze zegt vaak genoeg dat ik mij moet gedragen omdat hij alles ziet. Nadat ik een keer niet heb kunnen slapen, omdat het voelde alsof hij in mijn slaapkamer was, is ze daar wel mee opgehouden. Geen idee hoe hij dan aan alle informatie komt.

Ik maak mij overigens sowieso grote zorgen over Sinterklaas. Ten eerste blijkt hij nu ziek te zijn. Kan de hoofdpiet het dan wel goed overnemen? Daarnaast hebben wij een verbouwing gehad en is onze open haar weg. Mijn grote zus was daar erg verdrietig over en toen wilde ik haar troosten door te zeggen dat het weer terug kwam. Immers zou Sinterklaas anders ook niet langs kunnen komen. Toen zei mama gewoon dat dat niet zo was! Ondertussen nog geen uitleg van haar gekregen hoe wij dan onze schoen kunnen gaan zetten. Je begrijpt dat dit mij aardig bezig houdt. Mocht iemand anders de oplossing weten, let me know! En tot de volgende keer dan.