050116.1Mama was gisteren aan het klagen over andere automobilisten op de weg, maar ze heeft niet eens aan Veerle en mij gedacht. Het is voor ons kinderen echt geen pretje om achter in de auto te zitten. Oke, met Veerle is het wel leuk. Ik vind het grappig om haar heel hard te laten lachen. Dan moet ik zelf ook hard lachen. Alleen soms wil ik slapen en dan nog probeert ze mijn aandacht te krijgen. Wat ik ook wel leuk aan autorijden vind, is dat ik dan naar Thomas de Trein kan luisteren. Het is een cd met tien nummers en deze moet altijd op van mij. Mama is er inmiddels wel een beetje klaar mee, maar ze heeft het nog altijd liever dan mijn gegil.

050116.2Maar wat ik echt haat van het autorijden is het in het stoeltje zitten! Nou ja, zitten op de manier dat het zou moeten volgens mijn papa en mama. Tijdens het rijden wurm ik me dan ook tussen de schouderbanden uit en kan ik voorover leunen en zo de hoofdsteun van de bijrijdersstoel pakken. Hoe strak papa en mama de bandjes ook aantrekken, ik weet mezelf als een ware Houdini te bevrijden. Ik doe het wel pas als we rijden, want anders word ik weer gelijk vastgezet. Helaas heeft papa een oplossing gevonden voor mijn bevrijdingstruc. Hij heeft een klittenband tussen mijn schouderbanden gemaakt waardoor ik er niet meer zelf uit kan. Je kan het op de foto net nog zien. Ik heb niet de handigheid om de klittenband zelf los te trekken helaas, maar ik blijf er op oefenen en in de tussentijd gooi ik tijdens het rijden gewoon al mijn speeltjes op de grond en gil ik dat ik ze wil hebben. Mama is vorige keer twee keer aan de kant gegaan om mijn popje te pakken. Gna gna gna. Dat zal haar leren!

Gerelateerde posts:

Gastblog Sanne: supermarkt Gastblog Sanne: bang op de slee Elke nieuwe moeder vergeet een keer luiers mee te nemen Gastblog Sanne: mij werd niets gevraagd