We hebben natuurlijk niet gelijk aan de meiden verteld dat er weer een kleintje op komst was. Stel dat het verkeerd zou gaan, hoe leg je dat dan uit? We hebben dus besloten eerst wat verder in de zwangerschap te zijn, eerst wat meer zekerheid. Het is ongeveer twee weken geleden dat we dan eindelijk ze konden vertellen dat er een baby in mama’s buik zit. De reacties waren erg verschillend.

De oudste keek mij aan en naar mijn buik en stelde maar één simpele vraag: waarom? Ik moest erg hard lachen, want had eerder een hoe of wanneer verwacht dan een waarom. Manlief moest ook er om lachen en grapte haar eerste reactie te delen. Vervolgens was haar vraag hoe de nieuwe baby dan ging heten. Aangezien er nog geen naam is, bood ze aan te helpen. Mickey had dan haar voorkeur. Sindsdien is ze wel in de ban van het idee van de baby. Mijn buik wordt geregeld geknuffeld en ze heeft ook al een keer naar het hartje geluisterd. Dat het nog zo lang duurt voordat de kleine er is, vindt ze soms wat lastig. Dat begrijp ik helemaal natuurlijk.

Ons tweede meisje heeft gewoon helemaal niet gereageerd op het nieuws en ging stoïcijns door met waar ze mee bezig was. Geen woord kwam er uit. Tot een paar dagen later. Ik zag dat ze naar mijn buik aan het staren was. “waarom krijg ik geen broertje?” kwam er vervolgens uit. Dat moest ze maar aan papa vragen. Daarna werd het weer stil. Ik was echt in de veronderstelling, dat ze er verder niet mee bezig was. Totdat haar kleuterjuf vertelde dat ze op school nergens anders meer over praatte en super trots was. Schattig toch?

De jongste telg heeft natuurlijk geen enkel benul dat ze grote zus wordt. Ze is nog geen twee jaar, dus ze zal het vooral pas doorhebben als haar zusje er is. Ik wel benieuwd hoe ze dan gaat reageren.

Gerelateerde posts:

Adeno Virus bij kinderenDe Muppets hebben het Adeno virus…wattes? De eerste maand kleuterschool en een gebroken hart Het eerste verjaardagspartijtje van de vijfjarige Ze maakt nu al uitnodigingen voor haar kinderfeestje