Misschien heb je de aflevering van Tim Hofman ook al voorbij zien komen over de bekende familievloggers en over de vraag of hun leven met de kinderen in beeld brengen niet als kindermishandeling dan wel kinderarbeid moet worden gezien. We hebben het dan niet over de incidentele filmpjes zoals ik ze zelf ook plaats. Dit gaat om gezinnen op YouTube of TikTok waarbij de camera altijd aan lijkt te staan. Kinderen die spelletjes doen voor de views, meehelpen aan challenges, of hun eerste schooldag delen alsof het een aflevering van een realityserie is. Maar ook de in je broek plas momenten worden op beeld vastgelegd. Of dikke tranen van verdriet. Super schattig, zeggen sommige volgers. Maar de overheid denkt daar inmiddels iets genuanceerder over. Want wanneer is het geen leuk spelletje meer, maar gewoon werk?

De Nederlandse overheid trekt aan de bel. Er komen strengere regels voor vlogfamilies en kindinfluencers, ook wel ‘kidfluencers’ genoemd. En ik kan het alleen maar toejuichen. Dat klinkt misschien wat zwaar, maar als je bedenkt dat sommige kinderen duizenden euro’s per maand binnenharken via social media, dan is het misschien tijd om stil te staan bij wat dat met een kind doet. Of zoals iemand het in een interview zei: “We zitten met een soort moderne kinderarbeid, maar dan met ringlamp en hashtags.”

Van hobby naar werk

Ouders zeggen vaak: “Ons kind vindt het gewoon leuk.” En natuurlijk, vloggen kan een creatieve uitlaatklep zijn. Maar zodra er geld mee gemoeid is, verandert het spel. Dan worden er verwachtingen gecreëerd, moet er continu nieuwe content komen, en voelen kinderen de druk om ‘aan’ te staan. Zelfs als ze eigenlijk gewoon lekker buiten willen spelen of even niks willen doen. Geen enkel kind wil alleen maar moeten. En ja, soms wil je als kind gewoon even ongegeneerd in je neus kunnen peuteren of een wind laten zonder dat je erover na hoeft te denken of je ouders stiekem op record hadden gedrukt.

Daarom komt er straks een meldplicht bij de arbeidsinspectie voor kinderen onder de 13 die geld verdienen met hun online content. Ouders moeten dan ook een ontheffing aanvragen, net zoals dat nu al moet voor kinderen die bijvoorbeeld acteren in een film of musical. Daarnaast komt er een voorlichtingscampagne om ouders bewust te maken van de risico’s.

Bescherming in de digitale speeltuin

Volgens cijfers zijn er in Nederland inmiddels zo’n 3.000 tot 4.000 kindinfluencers. En dat aantal groeit rap. Maar met die groei neemt ook de zorg toe. Denk aan stress, prestatiedruk, het verlies van privacy en het recht van een kind om gewoon kind te zijn. In sommige gevallen bleek uit onderzoek zelfs dat kinderen huilend of angstig meededen aan video’s, alleen maar omdat het “moest” voor de views. En dan is het geen leuke hobby meer, maar een baan met een kind als werknemer zonder cao of pauze. Ouders horen geen werkgever te zijn en je thuis hoort niet je werkplek te zijn, maar een veilige omgeving.

Het doel van de nieuwe regels is niet om alle vlogfamilies de nek om te draaien. Maar wel om grenzen te stellen. Een kind hoort niet continu bezig te zijn met hoe goed een video scoort, of zich zorgen te maken over negatieve reacties van wildvreemden. Een scherm hoort leuk te zijn, niet leidend. Toch vraag ik mij wel af in hoeverre de in de aflevering van Boos genoemde namen, zich ook maar iets van zullen aantrekken wat de overheid beslist. Vooral omdat een aantal in het buitenland vertoeft. Ik ben zeer benieuwd naar de ontwikkelingen.

Dus scroll je binnenkort weer door je feed en zie je een vrolijk kind in een gesponsorde video? Sta dan even stil. Misschien was het spontaan. Misschien ook niet. Want achter de glimlach zit soms een draaiboek. Zie je één van mijn kinderen, dan weet je dat het helemaal vrijwillig op film is vastgelegd en er goedkeuring is gegeven om het plaatsen.

Bron: Nu.nl