10 dingen die je als mama beter niet tegen je jonge tienerdochter kan zeggen

Sinds vorige week heb ik ineens twee tieners in huis. Niet geheel onverwacht natuurlijk, want kinderen worden ook groter en ouder. Maar toch lijkt een nieuw tijdperk te zijn aangebroken. Eentje vol hormonen en extreme buien. Tienerdochters zijn nou eenmaal een soort mysterieuze levensvorm waar je als moeder plots mee moet samenleven. Ze ruiken ineens naar body spray met glitter, hebben een mening over alles en lijken je af en toe liever inruilen voor een cactus met wifi. En toch – of juist daarom – wil je graag in verbinding blijven. Alleen… dat lukt nét iets beter als je deze zinnen vermijdt. Aldus mijn dochters.

1. “Is dat wat je aan gaat trekken?”

Ah, de klassieker. Deze opmerking wordt door de gemiddelde tienerdochter vertaald als: “Je ziet eruit als een flamingo met modeproblemen.” Zelfs als je het liefdevol bedoelt of gewoon verbaasd bent over het bestaan van transparante broeken, het werkt averechts. Zeg liever iets als: “Je voelt je lekker in die outfit?” – subtiel, zonder oordeel, en je voorkomt een deur die dichtknalt. En ja, het concept hoog water broeken is iets waar ze gewoon zelf achter moeten komen. Net zoals, dat je bloemetjes en streepjes niet kunt combineren met elkaar.

2. “Op jouw leeftijd droeg ik gewoon een spijkerbroek en was blij”

Gefeliciteerd, je bent nu officieel begonnen aan je carrière als prehistorische moeder. Tieners willen niet horen hoe simpel en nuchter jij was. Ze willen zich uniek voelen, revolutionair zelfs. Alles wat jij vroeger deed, is per definitie saai. Bewaar je nostalgie dus maar voor een andere keer (of voor je blog, hallo herkenbare content). En ja, prehistorisch ben je helemaal als ze je vragen wat jij dan deed toen er nog geen internet was.

3. “Je bent zo dramatisch”

Zeg dit en je krijgt gegarandeerd de volle tienertragedie terug. Alles is op dat moment echt het einde van de wereld. Laat haar gewoon even chagrijnig zijn over een vriendin die “haar story niet heeft geliket”. Oogrollen mag (als zij het niet ziet). En ja, dit was vroeger voor jou zelf net zo’n drama. Gelukkig was er toen nog geen Instagram of Snapchat en wist je iets minder van elkaar. Als een vriendin dan je even niet likete, had je het gewoon niet door.

4. “Doe eens normaal”

Dit is de verbale rode knop. Tieners wéten dat ze niet normaal doen. Dat is een beetje het hele concept. Het hoort bij de puberfase zoals mascara bij hun ochtendroutine zal gaan horen (die overigens langer duurt dan jouw hele ochtendspits). Probeer liever: “Wat bedoel je precies?” of “Zullen we dit gesprek even parkeren tot we allebei weer mens zijn?” Soms is het beter een later (en rustiger) moment in te plannen om de openstaande issues met elkaar te bespreken.

5. “Je lijkt sprekend op mij toen ik die leeftijd had”

Tenzij jij vroeger ook geobsedeerd was door TikTok, plots 3 uur per dag eyeliner droeg en je moeder weigerde te volgen op Instagram, gaat dit niet vliegen. En als je wél zo was, dan wil ze het zeker niet horen. Tienerdochters willen uniek zijn, geen kopie van hun moeder (al zijn jullie dat stiekem natuurlijk wel een beetje). En ja, je lijkt vast en zeker ook meer op je eigen moeder dan dat je zou willen. Ik hoor soms mijn eigen mama praten via mij. Met andere woorden: ik herhaal haar (soms irritante) uitspraken richting mijn eigen kinderen.

6. “Mag ik je telefoon even zien?”

Spanningsniveau: kerncentrale. Haar telefoon is haar dagboek, haar dagritme én haar sociale leven. Als jij zonder aankondiging vraagt om dat heilige apparaat, dan kan je net zo goed vragen of je haar dagboek mag verbranden. Vraag liever of ze je iets wil laten zien – dan ben je ineens een geïnteresseerde moeder in plaats van de digitale politie. En ja, ergens heb je toch het recht als ouder om te allen tijde je dochters telefoon te mogen inzien. Maar ook zij heeft enigszins recht op privacy. Hier moet je dus duidelijke afspraken over maken met elkaar.

Lees ook: Tips over mediagebruik 13-18 jarigen

7. “Ik vind je vriendin een beetje… apart”

Tenzij die vriendin daadwerkelijk een boomhut heeft gebouwd op de schoolparkeerplaats en zichzelf ‘Moonflower’ noemt, hou dit liever voor jezelf. Tieners kiezen hun vrienden met hart en ziel, en als jij daar kritiek op hebt, dan kies je automatisch de verkeerde kant. Glimlach, knik, en hoop in stilte dat het een fase is. En ja, er zijn nou eenmaal kinderen die je wat minder leuk vindt. Zolang je dochter niet in verkeerde kringen gaat verkeren, moet je het soms maar accepteren.

De eerste tekenen van puberteit bij meisjes: van groeispurt tot hormonale rollercoaster

8. “Je moet het gewoon loslaten”

Dit klinkt in jouw hoofd misschien heel zen, maar voor haar is het alsof je zegt: “Ik begrijp totaal niet waar je mee zit.” Haar leven ís een draaikolk van gevoelens, en dingen loslaten is geen optie. Laat haar eerst even vasthouden, uithuilen, en misschien zelfs tien minuten tegen haar kussen schreeuwen. En ja, ik kan zelf ook eindeloos over alles door blijven piekeren. Dus waarom dochterlief dan ook niet? Wij beslissen als ouder niet waar een kind over in mag zitten. Begeleiden is soms het enige wat je kan doen.

9. “Ga je dat allemaal opeten?”

Deze vraag lijkt misschien onschuldig – je bedoelt het vast als grapje of pure verbazing – maar bij een jonge tiener kan hij landen als een stoot onder de gordel. Haar lichaam verandert, haar hormonen gooien een feestje en haar honger? Die komt soms uit het niets opzetten alsof ze net drie marathons heeft gelopen. Laat haar eten zonder daar een opmerking over te maken. Jij wil toch ook niet dat iemand je vraagt of die hele reep chocola écht de bedoeling was? Precies. Geef haar liever de ruimte én eventueel nog een extra tosti.

10. “Zolang je onder mijn dak woont…”

Ah, de ultieme moederkaart. Deze zin is het verbaal equivalent van een game over. Je wint er misschien de discussie mee, maar je verliest het contact. Beter: stel grenzen zonder dramatisch tromgeroffel. “Weet je wat, laten we even samen een regel bedenken waar we ons allebei in kunnen vinden.” Ja, dat klinkt belachelijk verstandig – maar het werkt.

Tienerdochters zijn geen logische wezens. Ze zijn prachtig, vermoeiend, gevoelig en heerlijk grappig. En ze hebben ons nodig – niet als controlefreak of modepolitie, maar als veilige haven waar ze altijd mogen aanmeren. Zelfs al doen ze alsof ze liever schipbreuk lijden op een onbewoond eiland dan naar je luisteren.

Uitgelichte afbeelding: Dreamstime