Verkeerde pakketjes naar verkeerde winnaars, verkeerde getallen op de taart. Het is altijd te verklaren geweest, maar had het gewoon nog niet eerder verteld. Als ik wat chaotischer of emotioneler of kribbiger was de laatste tijd, dan sorry. Ik kan er echt niet zoveel aan doen. Ook als je vindt dat ik er slecht uit ziet, dan klopt het. Het heeft allemaal te maken met stomme hormonen.

Hormonen? hoor ik je denken. Het zal toch niet. Jawel, het is echt zo. In mijn, inmiddels best flinke buik al, zit een nieuw klein parasietje. Oftewel, ik ben weer in verwachting. Voor de achtste keer maar liefst! Wat klinkt dat enorm veel, hè? Maar het wordt het vierde kindje hoor. Ik moet er persoonlijk niet aan denken om acht kinderen te hebben. Sterker nog, ik moet nog steeds wennen aan het idee dat er een vierde aan komt! De oudste twee kunnen overigens niet wachten tot de kleine er is. Ook al duurt het wel nog even.

Om de shock nog wat groter te maken kan ik je alvast laten weten dat we wederom een meisje verwachten. Jawel, vier dochters!!! Manlief kan gewoon maar één soort maken. En nee, we gaan niet door tot een jongen. Mijn lijf is duidelijk wat ouder geworden en ik vind deze zwangerschap enorm vermoeiend. Het helpt vast ook niet dat er nog drie meiden de aandacht vragen. Dit kleine wondertje is dus hoe dan ook het laatste lid van de familie. We verwachten haar zo rond 12 januari, want inmiddels ben ik gewoon al 17 weken zwanger! Dus al flink een eind op weg. Als zij zich enigszins houdt aan de uitgerekende datum, heb ik zo in elk seizoen een dochter geboren. Doen we toch leuk, al zeg ik het zelf.

Dus ja, de komende tijd zal ik weer veel buikverhalen vertellen. En ook natuurlijk hoe het zal zijn volgend jaar, met vier dochters! Het zal vast nog meer roze en glitters betekenen. Arme papa. Gelukkig is hij verzot op zijn meisjes.

Lees ook: mijn lichaam doet een beetje raar