Mijn nichtje is getrouwd geweest met een man van Braziliaanse afkomst. Uit dit huwelijk zijn twee prachtige kinderen, een jongen en een meisje, gekomen. Toen het meisje een jaar of twee was zou ze voor het eerst naar Brazilië gaan. Reden dus om gaatjes in haar oren te laten schieten, aldus de oma. Toen ik zei dat ik dat niet helemaal begreep vertelde ze dat Braziliaanse meisjes allemaal oorbelletjes droegen en dat als zij het niet nu in Nederland zouden doen het daar wel zou gebeuren door de familie van de vader. Dit verhaal van jaren terug is me altijd bijgebleven als een typisch voorbeeld van het opdringen van gewoonten en voorkeuren door de (schoon)familie. Ik dacht altijd dat het te maken had met de cultuurverschillen, maar het blijkt zich niet tot daar te beperken.

Mijn collega heeft een, inmiddels flink puberende, dochter en heeft eenzelfde soort bemoeienis meegemaakt. Zij wilde de haren van haar toen nog peuter dochter mooi lang laten worden en ging dus gewoon niet naar de kapper. Op een gegeven moment was de kleine meid gevraagd als bruidsmeisje en heeft ze met alle pijn in haar hart toegestaan dat de kapper van het bruidspaar de haartjes even zou bijpunten. Het gevolg? Dochterlief had ineens een pony! En niet eens een mooie, want deze was soort van scheef en tot halverwege het voorhoofd geknipt. Vervolgens vertelde een vriendin van mij dat haar nichtje door haar schoonmoeder naar de kapper was gebracht en daar helemaal kort geknipt was. Zonder toestemming of medeweten van de moeder! Dat zal vast een gezellig weerzien zijn geweest.

Hoe kunnen mensen bedenken dat het oké is om het uiterlijk van een kind te veranderen zonder eerst overlegd te hebben met de ouders? Als je de lange haren niet mooi vindt, doe je gewoon een speldje of staartje in, Ongevraagd de schaar er in is wat mij betreft echt not done!