Allereerst iedereen ontzettend bedankt voor alle lieve reacties, die ik heb mogen ontvangen vorige week. Ik wist niet dat er zo met ons meegeleefd werd, maar wat doet dat een mens goed. Nu we bijna een week verder zijn wil ik toch even ingaan op een vraag, die me de afgelopen week zo vaak gesteld werd: Ga ik nu weg bij de verloskundige, die er zo naast heeft gezeten met haar oordeel?

Het antwoord is simpel: nee! Mensen maken nou eenmaal fouten en zij heeft er eentje gemaakt door het niet goed te zien op de echo. Wat je alleen niet moet vergeten is dat zij geen echoscopiste, maar een verloskundige is. Haar werk is de zwangerschap te begeleiden en de baby op de wereld te zetten. Als het haar hoofdtaak was geweest om echo’s te maken had ik waarschijnlijk wel een ander gezocht. Nu dit niet zo is, zie ik geen enkele reden om naar een ander te gaan. Het zegt namelijk niets over haar verloskundige kwaliteiten. Overigens was mijn verloskundige net zo in shock als ik. Dit was pas de tweede keer in haar hele carrière dat zij er naast had gezeten, zei ze. Toen ik haar vertelde waar de mini zich bevond liet ze me weten dat ze in die hoek er niet goed bij kon met de probe. Eerlijk gezegd was ik toen wel even verbaasd. Als je in een bepaalde hoek niet goed kan kijken, zeg je toch niet dat je zeker weet dat er niets zit?  Vooral omdat manlief mij de dag erna vertelde dat hij dacht wel iets gezien te hebben, maar mij op dat moment geen valse hoop wilde geven. Hij wist dat het een ziekenhuis nog een controle zou doen en zo wellicht zijn vermoedens bevestigd zouden worden. Gelukkig had hij gelijk! Maar nogmaals, ik neem mijn verloskundige niets kwalijk. Ze voelde zich al schuldig genoeg en ik ben blij dat ik haar tweede fout in haar loopbaan mocht zijn. Liever dat dan dat het ziekenhuis haar bevindingen had bevestigd, toch? Op dus naar de volgende goede echo!