Er komt een moment voor elke nieuwe papa of mama, dat ze begrijpen waarom andere ouders altijd zoveel meenemen als ze op pad gaan. Dit is ons uiteraard ook gebeurd.

Het was een zaterdag bijna 2 jaar geleden. We woonden toen nog in de stad. Die dag gingen we met de auto de stad in om even naar de markt te gaan en boodschapjes te doen. We hadden een paar dagen daarvoor een nieuw bordspel gespeeld met vrienden wat erg goed bevallen was. We wilden zelf ook graag dit spel hebben, dus gingen we op jacht. Bij de spelwinkel bleef ik met Sanne in de auto zitten. Ineens hoorde ik luid gepers en in de achteruitkijkspiegel zag ik een klein meisje hard haar best doen. Hierop volgde een luid geknetter met een lucht dat afkomstig kon zijn van een volwassene. Mijn vent kwam al snel terug. Deze speelgoedwinkel had het spel niet, dus of we even naar de andere konden gaan. De hele weg naar de andere winkel hoorden we luid geknetter van de achterbank komen.

Lees ook: de luieretui van Dooky

Alles zat helemaal onder

Terwijl mijn vent weer naar de winkel ging, haalde ik Sanne uit haar zitje. Al snel zag ik, dat zowel zij als het zitje volledig ondergepoept waren. Het was een flinke lading, dat Sanne er uit had gekregen. Op het parkeerterrein heb ik haar kleertjes uitgetrokken. (Oh, daarom neem je dus reservekleren mee?) Gelukkig had ik wel een extra luier mee. Maar ja, dus ook weer geen extra billendoekjes. Had genoeg voor één plasluier gehad, maar op deze lading was ik echt niet voorbereid. Gelukkig stond er een viskraam dichtbij waar we een pak servetjes van kregen. Helaas werken servetjes niet zo goed als billendoekjes. Ik bedenk me nu met het schrijven van dit blog, dat we ook even naar de supermarkt hadden kunnen lopen. Zucht.

Anyway, op dat moment leerden we dus dat je altijd reservekleding mee moet nemen naast genoeg luierdoekjes. Enne….een dag naar de Apenheul heeft ons geleerd, dat als je een dag weg bent één setje extra kleding ook niet voldoende is……

Lees ook: Ik zou toch beter moeten weten