Het was alweer even geleden, dat ik een update heb gegeven over de kleine Sofieke. Nou ja, nog geen week, maar in die paar dagen gebeurt er zoveel. Ook nu weer. Ik vertelde vorige week nog dat ze van de beademing af is en nu een neusbril draagt waar lucht doorheen geblazen wordt. Ook vertelde ik dat ze nog zuurstofbehoefte had en dat dit rond de 30% zat waar het op 21% hoort te zitten. En dat pas als er een 5 flow door de neusbril heen zou gaan in plaats van 8, ze naar het ziekenhuis in de buurt overgeplaatst zou worden. Dat is dus allemaal verandert.

Het eerste goede bericht

Afgelopen donderdag had ik een goed gesprek met de neonatoloog van het LUMC. Ik vertelde dat het eindeloze heen en weer gereis best vermoeiend was en dat mij verteld was dat ze met een 8 flow niet vervoerd zou worden. De beste man vond dat geen reden om haar op de IC te houden. Immers was ze sinds ze van de beademing af was stabiel gebleven. De volgende dag werd ik dus gebeld met de prachtige boodschap dat ze die middag aan het ziekenhuis in de buurt werd overgedragen. Mijn dag kon niet meer stuk. Het is best nog een gedoe trouwens, om zo’n ukkie te vervoeren. Dat gaat met een ambulance waar ook weer een arts in mee moet. Alle snoeren en slangen moet heel snel afgesloten en opnieuw aangesloten worden en zo. En dan ligt er zo’n klein hummeltje in zo’n enorm ding. Sofieke vond het maar niets en brulde de boel bij elkaar. Het transport is verder gelukkig helemaal goed gegaan. Helaas hebben ze wel per ongelijk mijn hele bevroren melkvoorraad weer mee retour genomen. Dat moet dus nog een keer opgehaald worden.

Een vervelend telefoontje

De artsen in het nieuwe ziekenhuis wilden Sofieke even wat rust gunnen na het transport voordat ze de zuurstof en / of zouden gaan afbouwen. Helaas ging dat plan nog meer anders dan verwacht. Gisterochtend werd ik wakker gebeld door de verpleegkundige dat mijn meisje die nacht ziek was geworden. Ze had flinke koorts en kreunde van ellende. Ze waren gelijk gestart met antibiotica en paracetamol. Uiteraard was er ook bloed naar het lab gestuurd. Zekerheidshalve hebben ze het infuus via de navel, de zogeheten navellijn, ook gelijk verwijderd. Deze zou ontstoken kunnen zijn, alhoewel het er op het eerste oog erg rustig uit zag. Het woord hersenvliesontsteking viel, maar alleen nog als mogelijkheid en waar ze op alert waren. Je begrijpt natuurlijk wel, dat mijn zorgen ineens weer volop aanwezig waren en ik de hele dag van slag ben geweest. Vanochtend kwam gelukkig het verlossende woord. Er is inderdaad een bacterie gevonden in de navellijn en wel de Stafylokken. Een ziekenhuisbacterie dus. Er is nu gestart met het toedienen van de antibiotica Vancomycine. Laten we maar hopen dat dit de ontsteking gaat verhelpen.

Ook goed nieuws

Wat wel een leuk bericht is, is dat de zuurstof behoefte inmiddels op 21% staat en dat de flow door haar neusbril vanochtend op 5 is gezet. En ze doet het er goed op! Haar longetjes lijken dus echt aan de beterende hand te zijn. Een goede lijn is ingezet en ik hoop dat het zo doorgaat en dat de Stafylokokken slechts een kleine hobbel zal zijn. To be continued dus…

Lees ook: Sofieke is weer thuis, met extra zorg