Vanaf het moment dat onze Noor bij de kinderarts onder behandeling was, gingen er tal van nieuwe deuren open. Of beter gezegd, andere deuren. Voor mensen met meervoudige beperkingen is er bijvoorbeeld een speciale tandarts. Eentje die net wat meer tijd vrij heeft bij elke afspraak, een enorme behandelkamer heeft en genoeg afleidingsitems in huis mocht het nodig zijn. Gewoon net allemaal wat uitgebreider. Vorige week was het weer tijd voor de halfjaarlijkse controle van Noor bij haar tandarts. Het blijft altijd toch wel weer spannend.

Het gebit bij het syndroom van Keefstra

De genmutatie van Noor heeft meerdere kenmerken. Haar organen lijken tot nu toe bespaard gebleven te zijn, dus dat is een geruststelling. Epilepsie is een kenmerk dat later alsnog kan optreden. (lees ook over de EEG). Net zoals gedragsstoornis en slaapproblemen. Echt iets om naar uit te kijken, not! Een ander probleem wat wellicht zich kan voordoen is die van haar gebit. Ze was vrij laat met het krijgen van tanden. Op haar eerste verjaardag had ze er bijvoorbeeld nog geeneen. Dat is op zich niet zo’n probleem natuurlijk. Wat er onzeker is, is of de grote mensen tanden wel zullen doorbreken. Of er überhaupt zijn! Ook zou er minder of te weinig calcium in het gebit kunnen zitten, echte Kleefstra tanden. Allemaal zorgen dus en reden om extra zuinig te zijn met haar melktandjes. Dat ze flink aan het tandenknarsen is helpt dan ook niet voor mijn gemoedsrust.

De controle van de tandarts

Zoals gezegd, ik was dus weer een beetje in zenuwen voor de tandarts. Bang dat het gebit van Noor er zorgwekkend uit zag door het tanden knarsen. Of dat ze inmiddels gaatjes zou hebben, want het poetsen van haar kiezen is best een dingetje. Ze bijt graag op haar tandenborstel wat het poetsen lastiger maakt. En als ze er klaar mee is, dan is ze er ook echt klaar mee. Enfin, de afspraak bij de tandarts dus voor haar Kleefstra tanden. Het viel me alleszins mee. Noor demonstreerde haar hoe goed ze tandenknarsen kan. Waar ik de kriebels van het geluid krijg, vond de arts het wel meevallen. En, zei ze, alle kinderen knarsen! Voor nu hoefden we er geen extra zorgen om te maken. Verder kon ze vertellen dat melkgebit compleet is, wat ik ook wel een fijn idee vind. Hopelijk is haar grote mensen gebit dan ook gewoon volledig aanwezig. Ik vroeg haar of daar binnenkort foto’s voor gemaakt zouden worden, maar helaas. Pas als er gewisseld wordt van tanden, en ze dus wat ouder is, zou een foto handig zijn. Daarvoor moet Noor dan naar een speciale kliniek. Mochten er dan tanden of kiezen ontbreken, zal ze worden overgedragen naar een nog meer specialistische tandarts om het plan wat betreft implantaten en dergelijke te bespreken. Hopelijk zal dat allemaal niet nodig zijn. Voor nu ziet het gebit van Noor er toppie uit en mag ze over een half jaar terugkomen. Een tevreden tandarts, een opgeluchte moeder en een blije Noor!