Nu toch iedereen weet, dat ik wellicht zwanger ben kan ik net zo goed vertellen hoe ik daar achter kwam. Wat was mijn teken van zwangerschap?Op zich was het allemaal niet zo’n verrassing, want we waren immers er bewust mee bezig. Door de miskraam van twee maanden eerder was mijn lichaam wel nog een tikkie van slag, dus besloot ik de natuur een handje te helpen met behulp van ovulatietesten. Aangezien ik gek word van turen naar streepjes ging ik voor de digitale versie, dus simpel wel of niet een smiley. En daar zag ik het lachebekje op dag 12 van mijn cyclus. Een beetje vroeg, maar op zich niet zorgwekkend vond ik. Ik weet niet waarom, maar ergens vond ik het nodig om verder te gaan met testen. En heel raar, maar op dag 19 en 20 had ik weer smileys. Ik heb dus werkelijk geen flauw idee welke van de twee keer mijn daadwerkelijke eisprong is geweest.

Het eerste teken van zwangerschap: mijn reuk veranderde

Om en nabij een week daarna was eigenlijk het eerste teken al. Manlief schonk mij een kopje koffie en in kon zweren dat het kopje een raar geurtje had. In een ander kopje rook het echter nog steeds zo. Dan moest het aan het apparaat liggen. Manlief heeft dezelfde avond nog een goede schoonmaakbeurt gegeven, maar de volgende dag stonk het kopje koffie nog steeds zo. Ik hoefde het al niet meer als het zo moest. Er geen op dat moment nog geen enkel belletje bij mij rinkelen.

Ze kwam ineens op mij liggen

Een dag later werd ik midden in de nacht wakker van de poes die bovenop me was gaan liggen. Vervolgens is ze elke nacht daarna tegen mij buik aan gaan liggen. Op dat moment ging er bij mij een lampje branden, dat ik wellicht zwanger zou kunnen zijn. Poes ligt normaal namelijk aan het voeteneind, maar zodra er een baby in mijn buik zit komt zij in een soort oermoederschap en gaat constant er tegenaan of op liggen. De eerste test was hartstikke negatief uiteraard. Ondanks mijn teken van zwangerschap. Dit ging ook een paar dagen zo door. Oh ja, dat wist je nog niet, maat ik ben een testaholic en test het liefst drie keer op een dag. Wat er ‘s-ochtends niet is kan er immers ‘s-avond wel zijn. En inderdaad, ineens was daar een heeeeeeel licht tweede streepje. Ook dan ga ik weer door met testen om te zien of het streepje ook donkerder wordt met de dagen. Als ik het op een gegeven moment donker genoeg vind, doe ik de digitale en als die ook positief is ben ik eindelijk klaar met testen.

Koffie heb ik sindsdien niet meer geprobeerd. Ook een beetje omdat ik bang ben dat ik het niet meer vies vind ruiken en me daar dan druk over ga maken. Poes ligt nog gezellig bij me, maar als ze een nachtje over slaat heb ik geen fijne dag. Ja, raar ben ik hè? Testjes heb ik echt niet meer gedaan sindsdien en ga ik ook niet meer doen. Clearblue, Kruidvat en Sensitest hebben genoeg aan me verdiend de afgelopen tijd en ik hoop dat ze voorlopig niets meer van me zullen krijgen. Nog zes nachtjes….

Lees over al mijn zwangerschappen op MeerVanMir