Vandaag gingen we met het gezin op stap. Niet gezellig naar de dierentuin of speeltuin of iets dergelijks, maar naar een kledingwinkel. En niet zo maar een kledingwinkel…eentje voor mannen! Het was namelijk de hoogste tijd dat manlief weer eens wat nieuwe kleren aanschafte. Ik kon me al haast niet meer met hem vertonen ;-). Bewapend met rozijntjes, krentenbollen, flesjes drinken en de mobiele telefoon gingen we op pad.

De Muppets en ik waren als eerste naar binnen gelopen, want manlief moest nog even vlug naar de supermarkt. Ik begroette de vriendelijke heren in de zaak en liep gelijk door naar de tafel achterin. Daar plaatste ik de Muppets, gooide wat rozijntjes op tafel en plofte neer op een stoel. De heren wisten even niet hoe ze er op moesten reageren. Gelukkig kwam manlief niet lang daarna de winkel in lopen. Een zucht van verlichting verscheen op het gezicht van de mannen in de winkel: “Gelukkig niet een vrouw die denkt te kunnen picknicken in de zaak”. Terwijl manlief druk allerlei kledij aan het passen was, genoten de Muppets van hun rozijntjes. Dat duurde welgeteld vijf minuten, want toen was het op. Veerle wilde bij mij op schoot en heeft het daar een half uur vol gehouden terwijl Sanne met een “gevonden” meetlint het nodig vond alles in de winkel op te meten. Toen ze daar klaar mee was werd de meetlint een slang, dat haar achtervolgde. Veerle wilde wel weer in de wagen wat voor Sanne blijkbaar een signaal was om de buggy de hele winkel door te duwen. Alhoewel ze menig achtervoet heeft geraakt heeft ze geen enkele blik van ongenoegen naar zich gekregen. Het laatste kwartier heeft ze zich vervolgens vermaakt met een klein oranje balletje dat ze door de winkel gooide en trapte.

Ik vond het verschrikkelijk! Als een politieagentje zat ik Sanne de hele tijd achterna en was ik voortdurend aan het corrigeren. Het winkelpersoneel en de aanwezige klanten vonden het allemaal aandoenlijk en zeiden op het laatst dat mijn dochters zich zo keurig hadden gedragen. Blijkbaar voelt het soms dus allemaal een stuk erger dan het in werkelijkheid is. Toch ben ik blij, dat manlief niet zo vaak nieuwe kleren nodig heeft en ik verder altijd zonder de Muppets winkel. Vermoeiend is het namelijk wel.

Ga jij wel eens winkelen met het hele gezin? En hoe verloopt zo’n dag bij jou? Weet je wat trouwens ook werkt? Om daarvoor en daarna wat ontspanningsoefeningen te doen. Of gewoon tijdens het winkelen 😉