Wat ik mij kan herinneren van mijn kleutertijd? Heel veel gespeel! Ik weet nog dat ik de grootste moeite had met het leren strikken van mijn veters en dat in een kringgesprek mij liever stil hield. Verder leerde je wat over de kleuren en zo: als het blauwe bolletje met het gele bolletje samen gaat, krijgen ze een groen kindje. Tegenwoordig gaat het er wat anders aan toe op de kleuterschool. Althans, bij die van onze oudste. We kregen namelijk vorige week een beetje een apart bericht.

Een jaar extra doen?

De meester denkt dat het wellicht verstandiger zou zijn als ons meisje nog een jaartje extra kleutert. En weet je waarom? Omdat ze nog niet alle letters van het alfabet kent. Blijkbaar moet je er tegenwoordig minimaal zestien kennen en leer je dat niet pas in groep drie. En, en dit is wel echt heel bizar, ze loopt als een kleuter het klaslokaal in. Wat hij concreet daarmee bedoelde kon hij niet zeggen. Daarnaast zou ze niet uit eigen beweging werkjes uit de kast pakken. Eerlijk waar, als ik zou mogen kiezen tussen spelen met met vriendinnen en werken, koos ik ook voor het eerste. Maar boven alles, lijkt ze gewoon geen interesse te hebben in het lezen.

Twee verschillende kinderen

Op het moment dat de meester zei dat er geen interesse was in lezen brak mijn klomp. Ik heb stiekem even gekeken of hij wel het juiste rapport voor zich had, maar helaas. Blijkbaar is ons meisje een totaal anders kind op school. Thuis wil ze niet gaan slapen voor ze een Donald Duck heeft “gelezen”. Elke dag schrijft ze de namen van haar vriendinnen op, elke dag maakt ze een eigen boekje om weer na te lezen. Tegen mijn (schoon)ouders vertelt ze dat ze volgend jaar eindelijk echt gaat leren lezen en dat ze daar zo’n zin in heeft. Dan kan ze opa voorlezen. Op haar slaapkamerdeur hangt een poster met het alfabat en daar kan ze zo twintig letters van opnoemen. En allemaal omdat ze het zelf leuk vindt en wil leren. Hoezo zou ze geen interesse hebben?

We leggen ons er niet bij neer

Als ons meisje nog echt zo’n spring in het veld was, had ik het echt geen enkel probleem gevonden als ze wat langer zou kleuteren. Maar dat is ze nou eenmaal niet. Zij is een dametje dat urenlang geconcentreerd bezig kan zijn met kleuren en boekjes en dergelijke. Dat ze wat stiller is tijdens een kringgesprek is wat ons betreft een kul argument om haar niet over te laten gaan. Dan hadden manlief en ik nu ook nog in de kleuterklas gezeten. Overigens was ik op haar leeftijd een stuk meer bleu dan zij en ik ging probleemloos naar groep drie. Wat ook niet onbelangrijk is, is dat er veel onderzoeken zijn geweest waaruit geconcludeerd kan worden dat extra lang kleuteren alleen op korte termijn effect heeft. Recentelijk was er zelfs nog een item over in het nieuws. Dat en ons kind kennende, denken wij dat het voor haar niet het beste zou zijn om nog een keer groep twee te doen. En als de meester extra werkjes wil, dan doen we dat toch?

Het is in ieder geval duidelijk nu dat er zoveel meer verwacht wordt van een kleuter dan in onze tijd. Nu al! Dat belooft wat voor de komende jaren. Soms vind ik dat wel lastig, want een kind moet toch ook gewoon een kind kunnen zijn? En als ze wat extra steun nodig hebben, dan zijn er gelukkig tal van leuke app’s die daarbij kunnen helpen.