Nooit geweten dat kinderpartijtjes het ergste naar boven kunnen halen. Niet alleen in de kinderen maar ook in de ouders. Van de eerste is het wel algemeen bekend denk ik. Iedereen kent wel van die kinderen die poeslief doen tegen de bijna jarige in de hoop een uitnodiging te bemachtigen voor diens kinderfeestje. Gelukkig weten ouders heel goed wie de echte vrienden zijn. Maar dat ouders elkaar een loer kunnen draaien, dat verraste mij.

De copycat

Ze bestaan dus echt! De ouders met nul komma nul eigen inspiratie en gewoon je feestje kopiëren. Op zich moet dat allemaal kunnen, maar er zijn natuurlijk wel grenzen. Een week voor het kinderfeestje aan de ouders van de jarige vragen wat hun planning is voor die dag om vervolgens de dag erna een uitnodiging te versturen voor een kinderfeestje op exact dezelfde locatie met deels dezelfde kinderen. Maar dan wel een paar dagen eerder dan het door jou geplande feestje. Dat is niet oké! En toch gebeurt het. Nu kan je dan gewoon nog steeds je originele plan uitvoeren, maar het voelt niet meer als een top idee. Het gaat er natuurlijk uiteindelijk om wat je kind wil. In mijn geval betekende het een volledig nieuw partijtje bedenken.

Zo kind zo moeder

Dan is er nog het kind dat ineens een vriendje of vriendinnetje is van jouw kind. Altijd in dezelfde tijd van het jaar. Als het dan niet uitgenodigd is, zijn of haar kinderfeestje op dezelfde dag plannen als die van jouw kind. En dan ook nog eens dezelfde kinderen uitnodigen! Een moeder die daar in mee gaat is eigenlijk net zo erg als het kind die dit spelletje speelt. Gelukkig zullen de meeste ouders wel zeggen, dat de eerste uitnodiging gehonoreerd wordt. Immers is een partijtje afzeggen voor een ander feestje echt niet oké. Toch gebeurt ook dat nog wel eens. Als een ouder dat zou toelaten zegt dat meer iets over de ouder dan over het kind.

Dus als het om kinderfeestjes gaat, mogen ook de ouders zich soms wat meer volwassen opstellen.