Het leven verandert echt bizar veel als je voor het eerst een ouder wordt. Je leert onvoorwaardelijke liefde kennen, een dagplanning of structuur aan te brengen, wat echte vermoeidheid is en je voelt de meest bijzondere vorm van rijkdom. Maar kinderen zijn ook een hoop geregel. De hoeveelheid administratie dat erbij komt is niet normaal. Denk maar aan kinderbijslag, kinderopvangtoeslag, scholen, consultatiebureau, ziekenhuizen en ga zo maar door. Als je een meervoudig beperkt kind hebt, komt er nog eens tien keer zoveel aan papierwerk bij. Dan ervaar je pas echt hoe bureaucratisch ons land kan zijn. Het is bijna een dagelijkse bezigheid om daar de administratie over bij te houden.

En dan zijn er ook nog de hoeveelheid verzekeringen. Waar je voorheen nog best minimaal verzekerd kon zijn moet je, als er kinderen zijn, ineens alles op maximaal zetten. Of überhaupt een verzekering afsluiten. Er zijn zoveel verschillende met ook verschillende prijzen, dat eerst de verzekeringen vergelijken niet onverstandig is. Waar je geld kan besparen, moet je dat altijd doen. Op de verzekering zelf, moet je nooit bezuinigen.

Een ongelukje zit in een klein hoekje. Verzekeren dus!

Kinderen zijn hartstikke leuk. Maar het zijn ook wandelende (of kruipende) slopertjes. En het zijn altijd dingen van waarde, die sneuvelen als er kinderen in die buurt zijn. Zo heeft mijn oudste bij haar opa en oma een bijzondere vaas omver gelopen. Puur uit onhandigheid, niet met de intentie het te mollen. Ze rende er soort van langs en wapperde denk ik teveel met haar armen. Onze eigen iPad is inmiddels ook al een paar keer door de kamer gevlogen door de derde. Dit keer wel uit baldadigheid. Maar ook struikelen de meisjes geregeld over hun eigen voeten en zijn ze soms gewoon verrekte onhandig. Dan zijn er ook nog de vriendjes en vriendinnetjes, die de hele huiskamer als een soort van speelparadijs beschouwen. Ik heb ze nog niet betrapt op het klimmen op kasten, maar sommige playdates moet ik wel echt nauwlettend in de gaten houden. Tot nu toe zijn er gelukkig alleen maar wat barbiepoppen een ledemaat kwijt geraakt en wat stiften uitgedroogd.

Ik zelf ben overigens ook een wandelend gevaar. Op de een of andere manier heb ik al (te) vaak dingen kapot laten vallen. Bijvoorbeeld de mooie karaf van mijn moeder, die zij jarenlang bewaard had. Ik kreeg deze en op de eerste dag liet ik de glazen dop al op de grond kletteren. Maar ook mijn telefoon is al eens naar op de tegels terecht gekomen. Krak! Het hele scherm gesneuveld. Wat was ik toen blij een goede inboedelverzekering te hebben.

Maar dus ook de aansprakelijkheidsverzekering of de reisverzekering zijn absolute musthaves als je kinderen hebt.