Voordat je in paniek raakt, kan ik je alvast geruststellen. Voor zo ver wij weten is geen van ons besmet met het Corona virus. Alhoewel de huisarts het wel heel even heeft gedacht. Onze oudste dame had namelijk ineens koorts afgelopen donderdag en flink ook. Gezien de acht weken oude baby, wilde ik even overleggen met de arts. Hij vroeg of we in een risico gebied waren geweest en ik ontkende dat. Alleen een vakantie Winterberg hadden we achter de rug. Wat bleek? Dit was net in de lijst van risico gebieden erbij opgenomen. Dus moest er overlegd worden met de GGD over een test en moesten we tot er meer bekend was in quarantaine. Gelukkig duurde dit maar een uur, want toen kwam al het verlossende woord dat het hier een simpel virusje was dat de koorts veroorzaakt had. Dat had ik hem ook wel kunnen vertellen ;-). Maar toch fijn om het even bevestigd te krijgen.

We laten ons niet gek maken. Toch?

Om eerlijk te zijn, word ik inmiddels wel een beetje Corona moe. Het lijkt wel alsof zombies de wereld hebben overgenomen qua besmettingsangst. Ik ga niet oordelen of het wel of niet terecht is, want ik weet het gewoon niet. Het zal allemaal achter moeten blijken in hoeverre de vergaande maatregelen echt nodig zijn geweest. Ik vind het wel bijzonder om te zien, wat het in de mensen naar boven haalt. Vandaag hoorde ik dat er veel wc-papier uitverkocht is. Oké, als je in quarantaine zit en je bent aan de diarree is het stront vervelend als je zonder komt te zitten. Maar vijf pakken in huis halen? Waar is dat nou voor nodig? Verwacht men dat de supermarkten weken gesloten of onbevoorraad zullen zijn? En hoe moeten de niet hamsterende mensen dan hun billetjes afvegen? Ik hoop dus maar, dat er niet ook nog eens een buikgriep uitbreekt. Aan het massaal inslaan doen wij dus niet mee. Misschien dat we wel nog een pakje pasta extra halen voordat deze echt uitverkocht is, maar dat is het dan ook wel.

Wij leven zelf dus eigenlijk gewoon verder als altijd. Mijn kinderen gaan naar school, tenzij ze verkouden of koortsig zijn. We houden ons uiteraard wel aan de adviezen van het RIVM. Alle sportlessen zijn inmiddels gecanceld, wat ik stiekem niet erg vind, maar anders waren we daar ook gewoon naar toe gegaan. Zijn wij dan naïef? Ik weet het niet, maar ik vind het fijner leven dan in volstrekte paniek of angst. Ieder zijn ding, toch?

Lees ook: zo goed als hersteld en anderhalf meter