Als je mij al wat langer volgt, weet je dat mijn jongste dochter qua ontwikkeling wat achter loopt. Zij is wat slapper in haar spieren ten opzichte van anderen, wat betekent dat we haar meer moeten stimuleren tot bewegen dan je normaal bij een dreumes zou moeten. En bij onze dame helemaal, want zij lijkt op haar moeder. Ik ben liever lui dan moe als het om beweging gaat en zij lijkt hetzelfde te denken. We moeten de activiteiten voor haar dan ook zo aantrekkelijk mogelijk maken.

Wat meer gewicht voor de armpjes

De focus nu ligt voor even nog op de armspieren. Haar benen gaan voortdurend in de lucht en heen en weer, dus die krijgen hun training wel. De armpjes daarentegen mogen echt nog wat sterker worden. Vorige keer vertelde ik al dat we aan de slag waren gegaan met de Bubabloon (ballon in stoffen zak) en dat ze daar de grootste lol mee had. Dit is onveranderd. Nog steeds moet ze er hard om lachen als ze tegen dat ding aan het meppen is. De fysiotherapeut wil alleen nu ook dat ze met wat zwaarder speelgoed gaat spelen. Ons meisje houdt het namelijk prima vol om knisperboekjes boven haar lichaam te spelen, maar als het meer gewicht heeft kan ze het niet aan. Aldus de fysio, want ik denk dat er ook sprake is van enige desinteresse in wat ze haar op dat moment dan aanbieden. Genoeg reden voor mij dus om aantrekkelijk speelgoed te vinden voor de kieskeurige dame.

Het lijkt een hondenspeeltje

Gelukkig ken ik mijn meisje inmiddels wel een beetje, dus hoefde ik niet heel lang na te denken. Wij hebben ooit een bal gekregen met een belletje er in waar ze dol op was. Ze vond het heerlijk deze heen en weer te slingeren en over te pakken met haar handen. Het leek alleen nogal op een hondenspeeltje. Ik was het ook een tijdje kwijt en ik was er heilig van overtuigd dat het meegenomen was door een hond.

Tegen de tijd dat ik het terug gevonden had, was de nieuwe bal al besteld. Ik had er namelijk eentje gespot van Kleine Giraf met een Sophietje erin wat ook een rinkeleffect gaf. Daarnaast kwam het in een verpakking met nog meer speelgoed, waaronder een telefoon (wat ingepikt is door de grote zussen) en een stapeltoren. Het laatste leek me bij uitstek leuk speelgoed om aan tafel mee te spelen. Niet te zwaar en uitdagend genoeg. De hele doos kan je hier vinden.

Ze is er blij mee

Zoals ik al zei, ik ken mijn dochter goed. De bal is met vol enthousiasme ontvangen en er wordt uitgebreid mee gespeeld. Ze houdt het aardig vol met haar handen in de lucht, dus misschien dat ik het iets kan verzwaren binnenkort. Aan tafel is de stapeltoren favoriet. Voor mij ook gelijk een oefening, want het is blijkbaar heel leuk om ze stuk voor stuk op de grond te gooien. Ach, ik heb het er natuurlijk voor over als dit betekent dat ze in zithouding gaat spelen. En zo blijven dus oefenen, oefenen en oefenen. Op naar de volgende opdracht van de fysiotherapeut!