Eindelijk mag ik weer in een gastblog wat vertellen van mama. Hoe het nu met mij gaat? Eigenlijk heel goed!  Ik ben een beetje mijn omgeving aan het ontdekken. Ik heb bijvoorbeeld ontdekt dat spelen in de box heel rustgevend voor mij, maar vooral ook voor mama is. Maar als ik het zat ben dan ga ik wel hard gillen hoor! Verder kan ik steeds langer op mijn buikje liggen en slaap ik ook graag op die manier. Als ik slaap…..Ik vind het namelijk nog veel te leuk om ‘s-nachts mijn ouders te laten weten, dat ik er ook nog ben. Op mijn avonden “vrij” neemt mijn grote zus het meestal over. Super teamwork hier dus. Ik heb dan ook een goede band met mijn zus. Ze vindt het helemaal niet erg als ik met haar speelgoed speel. Dat gillen en krijsen is gewoon show hoor! Haar speelgoed smaakt ook zo lekker en ooit krijg ik het vast wel volledig in mijn mond. Tot die tijd blijf ik gewoon oefenen. Sanne vindt dat vast niet erg.

Gisteravond ging mijn mama ineens een avond weg. Ik heb mijn ongenoegen toen kenbaar gemaakt door niet te willen slapen. Papa heeft dus hard moeten werken van mij. Gelukkig deed mama de nachtsessie en heb ik nog even kunnen knuffelen met haar. Ja, ik houd heel veel van mijn familie. Zonder hun zou ik verloren zijn. Ik denk dat de beste manier om mijn liefde te tonen is door veel met ze te delen.  Daarom maak ik ze graag deel van mijn ontlasting als we samen in bad zitten. Badderen is ook zo ontspannend. Bovendien is mijn poep zeer kracht- en energiegevend, want ik heb Sanne nog nooit zo snel uit bad zien proberen te klimmen. Voor herhaling vatbaar dus.  Kortom, weer veel avonturen beleefd.

Tot de volgende keer!