We zijn op het punt aangekomen, dat wij vinden dat Sanne zindelijk kan worden. Ze geeft het namelijk al goed aan als ze gepoept heeft. Helaas erna en nog niet voor het poepen. Ook doet ze al regelmatig een plasje op het potje, dus we besloten de strijd aan te gaan.

Als eerste vroeg ik andere mama’s naar hun ervaringen. Deze liepen zo ver uiteen, dat ik niet kan zeggen dat er een overheersend juiste methode is. De één heeft het over belonen en de ander weer over niet afdwingen van het zindelijk worden en dat het kind het ooit vanzelf gaat aangeven of willen. Conclusie van alle adviezen is je eigen gevoel te volgen. Wij wilden het toch maar eens gaan proberen.

Vandaag was dus onze eerste dag met de “training”. We besloten Sanne geen luier meer om te doen, tenzij ze ging slapen. Het potje zetten we ook zichtbaar neer, zodat ze er zelf naar toe zou kunnen. Oma wilde haar eerst laten wennen aan het potje en zette haar erop en heeft er vervolgens een uur naast gezeten, maar het geduld van oma werd beloond! Er werd een plasje gedaan! Nadat ze iedereen een high five had gegeven nam ze haar welverdiende beloning in ontvangst van 5 stickers. Inmiddels was het lunchtijd geworden, dus we konden gelijk erna aan tafel. Ze zat nog geen twee seconden of ze plaste de hele bank onder. “Mama, ik plassen”. Ja, dat zag ik ook wel. Gelukkig had ik net daarvoor de kussen van de bank gehaald. Het was wel het enige plasje van vandaag, dat niet in de po of de luier was gedaan. Ik noem het dus al een beetje een succesje. De laatste plas werd echt zo vol trots op het potje gedaan, dat ze er tien minuten vol van was en iedereen eindeloos high five’s gaf! Nu haar alleen nog even leren, dat het potje geen muts is.

IMG_5976 IMG_5977